"ocaklara yazılayım da x kişisini dövdüreyim" düşüncelerinin ardıdan x kişisine atılan dayaktır. koca ocak x kişisine dayak atar. bu gibi örneklerde geçen, ancak zayıflara atılan dayaktır.
yıl 2004.
konyadayız.
sağı-solu bir garip hallerde...
üniversiteli olmak ürkünçlü bir şey,
altına sıçarsın o derece...
farklılıklara tahammül edilemediği gibi,
farklı olmayan ancak hemfikir olmayanlara da saygı duyulmadığı bir zaman.
küpemiz vardı,
dayak yedik.
sonra saçlarımız uzundu,
dayak yedik.
ramazanda oruç tutmuyoruz diye, dayak yedik.
dövmemiz var diye dayak yedik...
şimdi ne kaybettin dersen,
hiç.
o ne kazandı dersen,
hiç.
neden birbirimize düşürüldük dersen,
bunu şimdilerde, ''başörtülü bu kampüse girmesin yhaa!!!'' diyen benim bedenim benim kararımcı kızkardeşlerime,
''kefenimizle geldik, elimizde sopalar!!!'' diyen imam biladerlere,
''hak hak hak hak!!!'' deyip kurşun sıkan dağa çıkan tilki'ye,
ve ''vur de vururuz, öl de ölürüz!!!''sloganı atan kurtlara sormak gerekir.
benim dişim kırılır,
senin insanlığın.
bu böyle...
lise zamanında toplu bir şekilde yediğim dayaktır. yaşadığım şehrin küçük olması vesilesiyle tek tek dersini verdiğim bir olaydır. Ülkücü zatlar tek başına kavga etmez sürü psikolojisiyle hareket ederler. Genelde kavgasına gelecek adam olsun diye lise zamanında ülkü ocağına çıkan kişi ve kişiler ömrü hayatları boyunca mhp ye oy vermeyen kişilerdir.
atılanı adam eder. bir adama 10 kişi giriyor ne gibi klişeleri bırakın artık ve bu haklı bir şeydir bir yerde. bir adam hata yapar onu bir kişi ne kadar dövebilir ki en fazla yani o adam o hatayı yine yapar o bir kişinin attığı dayak adam etmez onu. ama 10 kişi bir döverse dayak kendisinde etkileyici bir tesir bırakır ve bir daha yapmaya kolay kolay götü yemez sebebi budur bunun. bizim dayağımızda bile bir felsefe var lan.
