ümraniye'de çok var bunlardan.
ne zaman bir kavga-dövüş söz konusu olsa bu ülkü ocağında abim var muhabbetleri açılıyor. hemen aradan bi genç: '' ya reis, şimdi ocağı toplarım buraya ama..'' işte o ama da kalıyor. nedense hiç görülmemiştir ocağın kavga mekanına toplandığı. zaten o boş boş konuşan genç kavga sırasında da pek gözükmez. dayağı yiyen sessiz olanlardır. dayak atılacaksa da onlar atar. ama kavga sonrası en çok yine bu ocakcı gencin sesi çıkar. böyle birşey işte.
ulan hiç olamadım o çocuklardan, yokki öyle akrabamız, tanıdığımız. hep dayak yiyen oluyoruz anasını satıyım. pehh.
hayatı boyunca şirinlerin siktiği gargamel pozisyonundan kurtulamayacak genç, yazıktır onun yerine gidip 2 top oynasa okul bahçesinde daha iyi tayfa yapar...
