sol framede görünce olsada yesem şeklinde iç çektiğim, çok sevdiğim abur cubur. çay ile bir arada en güzel giden ikililerden biridir. diğeri için (bkz: burçak&çay)
- lan bağımlısı oldum, bulun lan bana onu!
+ Türkiye'de sadece bir tane kalmış, onu bulduk da senin laptopu sattık alabilmek için.
- siktir et, tamam bir tanesini suyla karıştırıp damardan verin.
harbici hastasıyım, teşekkürler probis.
o probis var ya o probis gelecegime yatırım yapmama engel oldu. ilkokulda harçlıklarımı sömürüyodu lanet probis.
ama severdik mahallece. hey gidi günler hey.
bu aburcuburla ilgili küçüklükten kalma bir anım olduğundan özel bir bağım vardır kendileriyle.
küçüğüm ben o zamanlar. ilkokuldayım kaçıncı sınıf hatırlamıyorum muhtemelen 1. sınıf * . sanki çokda önemli, neyse... yanımdan eksik etmediğim ve çok sevdiğim probisimi almışım, bahçenin kaldırım köşesine ilişmişim sakin sakin yiyorum. bizim sınıftan bir küçükbey yanıma geldi oturdu. aaa oda ne, onunda elinde probis. neyse... biz bu küçükbeyle hatırlayamadığım bir konu yada sürekli değişken bir konu hakkında konuşuyoruz. efenim konuşurken küçükbeyimiz benim cebimdeki bir probisi daha görüvermiş. yada daha önce görüvermiş.
sonra bu küçükbeyimiz bana derki,
- ben bunu çok seviyorum ama kırıldığı zaman yiyemiyorum. biraz önce düşürdüm kırıldı.
dedi. probisten bahsediyo.
ben saf gayet iyi niyetli
+ bende bir tane daha var. istersen onu sana vereyim. benim için farketmez kırık olması falan.
elindekini de ver diyorum ama nasıl iyi niyetse bu. insan karşılık istemez verir dimi. aslında normalde kişiliğime aykırı ama o paketi bana nasıl verdi bağlayamadım. heralde böyle bişey söyledim. neyse karakter analizimi bırakıyorum bi kenara.
oda bana,
- tamam o zaman al.
dedi. elime paketi verdi benden probisi alıp tüydü. ben arkasından böyle iyilik yapmış peri gibi gülümseyerek bakarken paketin içindekinin probis olmadığını farkettim. böyle hissedilir bişey var ama o şey probis değil. aaaa pakette açık. açtım baktım içinde böyle üst üste konmuş kağıt parçaları var. o an anladım bu erkek milletine güven olmayacağını.
diyerek saçma sapan bir şeye bağlamıcam tabi konuyu * .
neyse... böyle komik bi anıydı. ama çocukluk işte. içimde yer etmiş demek bak. söylenenleri hatırlamasam da eylemi unutmamışım.
