mümkün olduğunca yaşayarak hizmet etmek önemli, ha ölmem gerekiyorsa da gözümü kırpmam allahın izniyle, tıpkı bizden önce şehit olan askerimiz polisimiz korucumuz gibi.
(bkz: gökhan osman karaduman)
yorumlara bakıyorum da, yarınız "ne tarafa domalıyoruz ?" diyerek çoktan kaybetmiş bile ülkeyi. sizin zihniyetten bunları duyduğuma şaşırmadım. utanma duyguları da yok ortalık yerde domalırız diyolar aq.
vatanım ve milletim için, bir saniye bile gözümü kırpmadan kendimi feda ederim. Ne için yaşarız? Ne için ölürüz? Bu fani dünya'daki amacımız nedir? Bir düşünün. Hiçbirimizin bir kıymeti yok. Öleceğiz. Öyleyse neden bu ölümümüz vatanımız için olmasın?
Ülke için mi yaşıyorum da onun için öleyim. Ölmem evet. Karşıdan karşıya geçerken araba çarparsa ölürüm ama. Bu tarz olmazsa olmaz prensiplerim var. Irmağının akışına öldüğümünün...
Gerektiğinde,ki allah korusun, ülken için ölmezsen evlatlarına bırakacağın yegane sıfat ne yazık ki orospu çocukluğu olur.
allah ölümün dahi onurlusunu nasip etsin,ülkemizi sahte dindarlardan ve sahte milliyetçilerden korusun.
