aslında çok değildir.
sokağa çıkmak,
insanları seyretmek,
pazara gitmek,
iş aramak,
mülakat sırasında beklemek,
elinde test kitaplarıyla dolaşan yorgun, baygın gençliğe bakmak,
adım başı artan dersaneleri saymak,
her köşede bir avm ve banka şubesi olduğunu görmek...
biraz düşünüp taşınıp, akıl yürütmek durumu idrak etmeniz için yeterlidir.
sıcacık evlerimizden çıkıp, dışarıdaki insanlara bakmamız lazım. yıllarca çalışan, çabalayan emekli babanın, zar zor aldığı maaşla, ev geçindirmesine bakmamız lazım. yoksulluktan yiyecek ekmeği bile olmayan işsiz babanın ve yüreği yanan ananın, feryadını dinlemek lazım. aslında ülkenin halini anlamak için, bunları bilmem kaç milyar maaş alan, milletin, vekillerine sormak lazım.
asgari ücretli bir iş bulup 3 üç çocuğa bakmaya çalışıp, kirada oturmak. sonra aynı evin çocuğunun yerine geçip şehir dışında üniversite okumaya gitmek.
