ülkemizde ateist olmanın büyük oranda kötü, çirkin bir şey olarak algılanmasından hareketle (ben öyle bulanlardan değilim) mantıklı bir durumdur. ister şekilci olur, ister içten olur; bunu anlayacak, yargılayacak, bedel ödetecek bir tanrı olduğuna inanmıyor.
inananların çoğunun (bana göre) şekilci olmasının ise izahı yok. hiçbir dinin tanrısı şekli yemez, çünkü içeriği görür. nasıl içlerine siniyor? nasıl korkmuyorlar? bir deist olarak vallahi tebrik ediyorum, bende o kadar şekilci olacak cesaret yok. tırsarım ben, neme lazım.
