ülkemizde öğretmenlere öyle değer verilmez ki yaptıkları tatiller, mesai saatleri birilerinin gözüne batar durur.
çünkü onların gözünde öyle değersiz bir meslektir ki verilen paraya yazıktır. ondan sonra niye geri kaldık!
azdır maalesef. ilkokulda bir öğretmenim vardı kimsenin istemediği engelli öğrenciyi kabul etti onu geçtim afedersin tuvalete bile götürürdü. fakir bir arkadaşın elektrik faturasını ödediğini hiç unutmam. kendi babamdan çok severdim ben o adamı. kötüleri de vardır illaki. ama ne olursa olsun öğretmenlerin hakkı ödenmez.
ulkemizde ogretmenlerin cogu deger verilmeyi haketmediginden oldukca azdir.
bi ogretmen adayi olarak bakiyorum. bunca yil bizi okutan ogretmenler boş donanimsiz ilgisiz mesleğini sevmeyen çocuklari sevmeyen ego tatminini öğrencileri ezerek gerçekleştiren vs. tiplerdi. vs. dedim çünkü daha pekçok kötü özelliklerini sayabilirim.
böyle olunca da değerlerini kendileri düşürduler sayginliklarini yitirdiler. isterlerse ayda 10 bin kazansinlar yine da saygi gormeyecekler. görmeyeceğiz.
