Hayatımın bir döneminde büyük depresyondaydım, işin kötüsü farkında bile değildim.
15 kiloya yakın kilo almıştım, hiçbir şeyim iyi gitmiyordu, saçlar seyrekleşti. Aklıma geldi orduya başvurup bari it kopuklardan 3-5 tanesini öldürüp devamında şehit olursam intihardan iyidir diye düşünüyordum.
Devamında spor yaşımına geçmek, özel işleri düzeltmek, borçları kapatabilmek ve tekrar faydalı hissediyor haline gelince bakış açım değişti, bu topraklar için ölebilmek önemlidir fakat bu topraklarda yaşatabilmek ve yaşayabilmek de çok değerlidir.
Siyasal islamcılar köşklerde lüks içinde yaşayabilsin diye ölmek olmaz, yakışmaz idi.
