liderine göre davranan millettir. mustafa kemal kurtuluş mücadelesini başlatana kadar, ülke paramparça olduğu halde kimse gıkını çıkarmamıştı.
bugün tayyip erdoğan, ülkenin anasını ağlattı millet yine liderine uydu. bizim önderimiz erdoğandır deyip, ortalıkta geziyorlar bir de.
iktidar şakşakçıları bu ülkenin gerçek liderini, asıl kurtarıcısını görmezden gelme konusunda daha ne kadar direteceksiniz?
siyasetçilerimizin birbirlerine laf atmalarını izlemekten, mevcut iktidar dahil olmak üzere şimdiye dek gelen hükümetlerin bu ülkenin asıl problemlerini (terör, ekonomi, eğitim sistemi vb.) bir türlü çözemeyişini seyretmekten bıkmış, bu bıkkınlığı popüler kültür ürünleri ile tedarik edilmiş halktır.
mesela çok normal bir şey gibi dile getirilerek yapılan apo-devlet görüşmeleri kimsenin umrunda olmazken, futbolla ilgili her türlü gelişme milletin dilinden düşmemektedir.
sorunlara gık çıkarılmamasını elbette savunmuyorum. şahsen berbere her gidişimde futbol muhabbeti dinlemekten, sanki futbolla çok fazla ilgili olduğum ve takım tuttuğum kesinmiş gibi "gardeş sen hangi takımlıydın" sorusunu yanıtlamaktan sıkıldım mesela. ama bu halk neden böyle oldu, bunun arka planını iyi analiz etmek gerekiyor.
ekleme: '80 darbesi sonrası neredeyse apolitik nesillerin yetiştirilmesini unutmuşum.
