eskiden ne güzel rock'n coke'lar, h2000'ler, one love'lar, radar'lar, electronica'lar, Three of Life'lar daha akla aklıma gelmeyen bir sürü kamplı festivallerimiz vardı.
heyecanı aylar öncesinden başlardı, bilet bulamazdık. ne anılar ne hatıralar ne arkadaşlıklar dostluklar edinilirdi, festivalde tanışıp evlenen arkadaşlarım bile oldu.
şimdi dönüp bakıyorum da yaz kış farketmiyor tek konuştugumuz şey savaş, kan, tecavüz, kaos mide bulandırıcı iğrenç iğrenç şeyler.
Eski, çok değil şundan 15 yıl önceki türkiye'yi çok ama çok özlüyorum be abi.
ülkece eğitimlisinden cahiline hiçbir konuda ayarımız olmadığı için bitmek zorunda kalan festivallerdir. en büyük özelliğimiz sadece eleştirmek. gitmediğimiz festivalleri bile eleştirebiliyoruz mesela. destek yerine köstek olan bir kitle olunca da zaten yapması zor olan işler imkansız hale geliyor.
vakti zamanında yağmur çamur demeden çadırda kalmış, biranın dibine vurmuş, günlerce müzik ziyafeti çekmiş insanlardan biri olarak ben bugünün gençlerine üzülüyorum açıkçası.
türkiye böyle bir şey değil lan! valla yazık size.
kardeşim köpek görüyorsunuz aklınıza seks geliyor,
cansız manken görüyorsunuz aklınıza seks geliyor,
araba egzozu görüyorsunuz aklınıza seks geliyor,
diz kapağı,hamile kadın,kedi,tavuk görüyorsunuz aklınıza seks geliyor.
(bkz: fridakhllo) katılmamak elde değil.Memlekette tür müziği dinleyicisi maalesef kalmadı dolayısı ile arz talep dengesi göz önünde bulunduran organizatörler çıtır işlerle uğraşıyorlar ayrıca belirtmek isterim ki bu aq dumun progressive’ine millet bi doyamadı gitti.zuppa zuppa cuppa cuppa mezdeke çıktığında 100 yıl sürecek bir devrim demiştik.bu prog.akım ona bile rahmet okuttu.
keşke önemli isimlerin olduğu bir elektronik festival izlesek. illa Tomorrowland gibi olsun demiyorum ama Avusturya, Romanya, Sırbistan, Yunanistan'daki festivaller gibi olabilir.
geçen sene Dimitri Vegas & like Mike dışında kaç ünlü dj Türkiye'ye? her turnede boş geçiyorlar ki anlam da verebiliyorum.
