Ben öyle düşünüyorum.
Bi'şeyler dönüyor gözümüzün önünde.
Dolar durdurulamıyor, altın tavan yapıyor, raflarda ürün fiyatları coşuyor.
Küresel ekonomi rüzgarı ve iç politikadaki dengesizliktendir gibi bir mantığın gerçekliğine inanmak üzereyken biri çıkıp "hayır" diyor.
"Bu ülkede kriz yok" diyor.
"Nasıl yani" diye düşünecek oluyoruz, o birinin yandaşları tarafından daha soru sormaya niyetlenirken topa tutuluyoruz.
Bir anda huzur içerisinde refah seviyesi tavan yapmış diye inandıkları güzel ülkemde vatan haini oluveriyoruz.
Huzur istemeyen oluveriyoruz.
Büyüyen Türkiye'nin önünde engel,
Hatta kabataşta tecavüzcü oluveriyoruz.
Gösterişe bayılan bir dindarı eleştirmeye cürret eden dinsiz oluveriyoruz.
Mala dönüyoruz.
Dolarımız yok cebimizde ama manüpülasyoncu oluveriyoruz.
Huzurumuz yok.
Sahip olamadığımız bir şeyi bile istemeyen oluveriyoruz.
Onların istemediği şeyleri düşünen yüzde elli oluveriyoruz.
bence de bu ülkede kriz diye bir şey artık yoktur, tüm yalanlara inanan kerizler vardır.