şimdiden Ve gelecekten ötürü bol bol kaygı yüklendiğimiz, çabaların boşa gittiğini tekrar tekrar gördüğümüz bir dönemde aksi pek mümkün olmayan durumdur. Üstüne bir de Ankara grisi eklenince oldu mu sana tertemiz depresyon.
Yalnız Ege bölgesini bu genellemeden muaf tutuyorum.
Sokaktaki insanların çoğu asık suratlı ve hayattan bıkmış durumdalar. Bu durumun sebebinin parasızlık olduğunu düşünüyorum. Alım gücümüz o kadar düştü ki toplu taşımaya bastığımız bilet bile ay sonlarına doğru insana koyar oldu. Bir örnekle anlatımın pekişebileceğini düşünüyorum, asgari ücretle çalışan veya bu paraya denk para ile bir ay yetinmeye çalışan bir vatandaşımızın(x) yaptığı araba kazasında verdiği tepki ile açlık sınırının üstünde veya daha yüksek maaşla çalışan vatandaşımızın(y) tepkisi bir değildir. X vatandaşımız öfkeli halde karşı tarafın üstüne giderken veya hararetli hararetli tartışırken Y vatandaşımızın "koy götüne yaptırırız amaan" modundadır çoğu zaman. Hayat şartları zorlaştıkça mutlu yüzler azalıyor.
