özellikle son günlerde, sanal alemde yaşayan, sanal bir kesmin en gözde oyunudur...
oyun, tarifleri boyunca kabile yaşamından bir adım ileri gidememiş, bir devlet kuramamış halkların, ezik ve kompleksli üyelerine hitap ediyor.
kuralları ise çok basit. alıyorsunuz haritayı önünüze, gözünüze bir bölge kestiriyorsunuz. elinizdeki marker* vasıtasıyla biiiir güzel kafanıza göre sınırları çizip "ahan da burdan burası böööle hep bizim, tilililili" diyorsunuz. orasi sizin yeni ülkeniz olmuş oluyor.
o bahsettiğiniz bölgede, hali hazırda aslan gibi bir ülke varmış, orda askerleri, polisleri, idari yöneticileri, halkı varmış... hiç kafanıza takıp moralinizi bozmuyorsunuz. gönlünüze göre, sizden başkasının anlamadığı bir lehçede, kent isimlerini değistirip, tatmin boyutunuzu arttırıyorsunuz.
burda önemli olan, en yüksek perdeden salya sümük ağlayıp, sürekli şikayet etmek ve talepte bulunmak olmalı.
bunun nedeni ise çok açık... bir toprak parçası fetih edip, orda bir devlet kuramayacağınıza, değil sınırlarınızı savunmak, izinsiz sıçıp, yardımsız karnınızı bile doyuramayacağınıza göre geriye tek bir seçenek kalıyor. dayak arsızı, şımarık çocuklar gibi en tiz sesinizle ciyak ciyak ağlamak ve karşınızda kinin sinirlerinin bozulmasını ümid edip, size " al aq, al sana toprak parçası. siktir git bir daha da buralara gelme. yalniz senin kabak götüne atlarlarken de benden yardım dilenme" demesini hayal etmek.
evet sonuca ulaşmak biraz zor gözüküyor ama zaten adı üstünde. oyun... yoksa ağlaya zırlaya, ülke sahibi olunduğu nerde görülmüş aq...
