fotoğraf makinesi alır almaz kendisine by ünvanı veren kişiler tarafından yapılır. bu kişiler sümüklü çocukları fotoğrafladıktan sonra siyah beyaz buruşuk suratlı dedeler çekmeye başlarlar. sonra yakın çekim çiçek böcek... gider böyle...
normaldir. son zamanlarda kampanya dahilindedir çünkü. profosyonel fotoğraf makinesi alana bir adet sümüklü çocuk, elinde ekmek tutan nine, bir gözü kör dede, iki güvercin, bir ıslak bank ve uzaklara bakan minik sarı kedi hediye verilmektedir.
eskiden olsa, yanından geçtiğinde dahi dikkatini çekmeyecek olan çocukları, yanından geçip de "ıyy ne çirkin karı lan" diyeceği roman* kadınları, "nassın emmi?" diye bile sorma gereği hissetmeyecekleri yaşlı amcaları, "ver elindekini taşıyayım teyze" demeyeceği nineleri değere bindiren, fotoğrafçılığın adeta olmazsa olmazı yapan durumlardan sadece bir tanesidir. çirkin, sümüklü çocuk fotoğrafı, sanata ne kadar önem verdiğinizi, lüks şehrin arkasındaki, hiç de lüks olmayan gerçekleri sanatınız sayesinde gün yüzüne çıkarmak istediğinizi duyuracaktır etrafa. bu çocuklar, günümüz fotoğrafçıları için büyük önem taşımaktadır. *
eline makinayı almaktaki niyeti direkt belli eden fotoğraflar çekmekten hallicedir. haylice hallicedir hem de. yani ne bileyim, manevi bulantıya sebep olmaz en azından.
