artık hükümetin eğitim politikaları ile vekil , sözleşmeli , ücretli gibi tanımlarla üç kuruşa ve güvencesiz çalıştırılan meslek grubudur. şanlı olmayanları tabi..!
biraz düşününce zor olduğu anlaşılan, ancak esasında göründüğünden zor olan meslek. insana anne, baba, dede, nene gibi yakınlarından sonra ilk defa otoriteyi sağlamaya çalışan mukaddes insanların oluşturduğu topluluk.
su siralar yapmakla yapmamak arasinda kaldigim meslek.. ama stajyerlik kavrami dolayisiyla egitim mezunu arkadaslarin sabanci ailesinden degilse bir takim ipi saglama alma ayaklarindan dolayi en az bir sene yapmak zorunda olduklari meslektir..
- "ooh yazın üç ay tatil, c.tesi pazar da yok süper iş valla" olarak değerlendirilen ama işin 30-40 çocuğa birşeyler öğretmek olduğunu düşününce iyi ki icra etmiyorum dediğim meslek.
5 yıldır yaptığım mesleğimdir. Zordur, zor bir iş olduğunu insanlara anlatmak daha zordur. Anlayışsız idareciler, çocuk yetiştirmekten anlamayan veliler, ilkokul bire başlayan çocuğuna "öğretmenin sana bir şey yaparsa bana söyle ben ona kızarım" diyen anneler yüzünden gittikçe de zorlaşan bir meslek dalıdır.
siz ne kadar idealist bir öğretmen olsanız da sizin önünüzü kesen müdürler olacaktır. çünkü onların istedikleri eğitim-öğretim, öğrencilerinin gözünün açılması değil, öğrencileri sıkmadan para kazanmaktır. bu kısa süreli bir çözümdür bu para babaları için. çünkü uzun vadede kötü bir üne sahip olacaklarından kaybedenler onlar olacaktır. ya onlara paralarını ve daha da önemlisi zamanlarrını heba eden öğrenciler ne olacaktır? hiç. onları kimse düşünmez.
istanbul'da öğretmen olmak ise ayrı bir olaydır. sizi haftada 40 saat derse sokarlar artık sesiniz çıkmaz hale gelir, hasta olmanız müdür tarafından yasaklanmıştır. bütün bunların yanı sıra paranızı ya çok geç alırsınız ya da hiç almazsınız.
öğrencilerinizi yurtdışına gönderecek olan programlarda daha önce yurtdışına çıkmış biri olarak kazıklandıklarını söyleyemezsiniz çünkü söylerseniz üç kuruş paranızı da kaybedersiniz. öğrencilerin gözlerini açmaya çalışırken siz de bu adamların oyununa alet olursunuz. gizli gizli söylersiniz neler döndüğünü o size güvenen gözlere.
eğer devlette çalışırsanız, üç senede bir görev yerinizi değiştirmek zorundasınız. eş durumdan görev yeri seçmek artık yoktur. eşiniz de sizinle birlikte sürüklenecektir.
tebeşir tozu, öğrencilerinizin kahkahaları, size bakan sevgi dolu gözleri, hoş sohbetleri sizi ayakta tutar. ayrılık günü geldiğinde hocam iyi ki varsınız, çok teşekkür ederiz derler bu da size herşeyi unutturur. **
