gençler!
arkadaşlar!
arkadaşlar, aliii!
özge önüne dön!
tamam hadiii! *
kes sesini derse devam! *
oğğluuum!
yaw ne konuşuyon?
kızım iş adamımısın telefonla konuşuyon?
eveeeet!
buraya bakıyoruzzz! *
gibi hitapların şeklidir. bazen sert olmakla beraber bazen çok yumuşaktır. ***
- arka taraf, aloo! revenge ve saz arkadaşları.
- eşek kafalı evladım buraya bak bir şey anlatıyoruz di mi?
- ben size konuşmayın demedim mi yavrum evladım.
ilkokul, ortaokul, lise ve üniversite yılları boyunca bizi yetiştirenlerin bizlere karşı hitap şeklidir. ilkokul ve ortaokul yıllarını pek anımsamamakla birlikte ufak tefek yediğimiz dayakların ve hakaretlerin pek farkında değilizdir. ortaokulda artan şiddet eğilimleri bizlerin içerisinde bir ukte olarak kalsada lise yıllarında bu şiddet yerini az çok hakarete bırakır. yukarıda da pek çok örneği mevcuttur zaten. ama ilkokul ve ortaokulda bu hakaret ve şiddeti gören öğrencilerimiz üniversite yıllarında böyle bir şeyle karşılaşmadıkları zaman insan olduklarının ve daha da önemlisi toplum içerisinde bir birey olduklarının farkına varmanın tarif edilemez mutluluğu içerisine girmektedirler. ancak bizim toplum olarak hatamız şudur ki; ilkokul da olsa ortaokul da olsa her insan bir bireydir ve ne hakareti ne de şiddeti hak etmektedir. bu şekilde davranan öğretmenlerimizi kınamakla kalmayıp ellerinden öpüyoruz. saygılarımız her zamanki gibi bir buket halindeler...
benim öğretmenim var bi tane memurluğundan şikayetçi, kaçırdığı fırsatların kaçışına seyirci kalmışlığından pişman, bir gün biz oturduk bu hocamla dertleştik sabaha kadar,öğretmenim ninni bile söyledi bana,öyle bir sevgi işte,memuriyetten uzak,boyun bağından, toplumdan uzak, sabah dedim "öğretmenim uyan üsküdar'da sabah oldu" "beş dakika daha" dedi bana uyandı sonra önceden adımla çağırırdı beni sonra bana -canım- dedi çok mutlu oldum ben çünkü o herkese -canım- demez.sonra daha çok şaşırdım çünkü bana -bebeğim- dedi sonra artık küçük dilimi son gördüğümde onu yolcu etmek için evimin önünde bekliyordu çünkü bana -hayatım- dedi.ben ona -hocam- dedim, -benim hocam,hocaların hocası,en sevdiğim hocam,gitme! - sonra bir gün dedim ki bana yeni bir yol göster -gitmem lazım canım- dedi, ben ısrar ettim ama yine de gitti.ısrarlara aldanmadığı gibi benim öğretmenim -gitme- canım da demez.ama -canım- der ben kalırım öyle.
lisede edebiyat hocamızın uyarılarına rağmen, ısrarla bizler tarafından devam ettirilen şaka sonucunda, kızların sınıftan dışarı çıkarılmasına müteakip hocamızın seslenme şeklidir :
- lan puşt herifler, ibneler..nerde lan o telefon!!!!!
nny*- *aha şimdi harbiden skcek bizi!!