kısmet katıldığım bi önerme. ancak yalnız ve mutsuzluktan çok ego sorunu yaşarlar. hayatları öğretmenlikle geçtiğinden, karşılaştıkları her insanı öğrencileri gibi sananlar da çoktur. özel hayatlarına da yansıtırlar öğretmen hallerini. o tondan konuşurlar böyle üstten üstten.
gençliğini en ucra yerlerde geçiren öğretmenler için doğru bir söylemdir.mutsuzdur yalnızldır hasretlerden nefes alamaz tüm sevdikleri uzaklardadır bir başına kalmıştır belki de dillerini bile bilmediği yitik şehirlerde.
istisnasız hepsi böyle abi. yıllarca, her derste usanmadan "evladım komik bişey varsa anlatın biz de gülelim" deyip durdular ama biz hiç anlamadık. şimdi farkedince üzüldüm yeminle.
edit: olm benim okul bitti artık yapamıyorum ama siz boş geçmeyin lan. neye gülüyosanız onlara da anlatın gülsünler. gerçi espriden anlamıyorlar bu entryi kötüleyenler var içlerinde ama vazgeçmeyin anlatın.
