az evvel başka bir sözlükte gördüğüm (evet ekşisözlük) başlık.
bir öğretmen adayı olarak buradan cevap veriyorum:
1)ESN'le yurtdışına gitmek için yırtınıyorum.
2)Yabancı dili kendi çabamla öğrenmeye çalışıyorum. Daylight mı kalmadı izlemedik? universiteplus.com mu kalmadı girmedik? omegle'de pratik yapmak için az mı yırtınmadık? yabancı çirkin kızları mı eklemedik iki kelime edebilmek için? Atanırsam ilk maaşımla british cultur'e kaydolacağım inşallah. bu da böyle biline.
3)Haftada bir sinemaya gidiyorum. internetten ise neredeyse fosilleşecek kadar film ve dizi izliyorum.
4)KPSS belasına rağmen kitap okuyorum.
5)Solak olmama rağmen sağlaklar için olan bağlamayı çalmayı öğrendim. ileride çalmak isteyen öğrencim olursa yardım edebileyim diye.
6)KYK'nın avantajlarından biri olan liderlik seminerlerine katıldım ve sertifikamı aldım.
7)karakalem kursuna gitmişliğimiz de var.
yani diyeceğim şu ki genellemelerden uzak durun. kendini geliştirmeye çalışan öğretmenler de var. bu kadar çabaya rağmen harbiden insan gerçekten hayret ediyor.
ayrıca bu konu hakkında dünkü görüşlerim için: (#22691192)
bunu isteyen de sistemden, müfredattan, içerikten, programdan habersizdir. vasıfsız meslektir artık öğretmenlik. belli başlı konular dışında bir şey bilmene gerek yok ki. sana verilen müfredatı, kazanımları kazandırdın mı tamam. ha bu da orta okul ve üst kısım için gereçerli. ilkokulda zaten çocuk bakıcılığına dönüştürüldü olay. sistemde öğretmen rolü değişti. artık bilgi veren kişi değil öğretmen. bilgiyi bulduran kişi. o da zaten klavuz kitaplarda verilmiş. çocuğa şunu sor, bunu iste getirsinler bunları bunları yap. e niye geliştirecek çocuğa bakıcılık yapmak için ki. doğusundan batısına uçurumlar olan bir sistemi aynı klavuz kitapla yetindirmeye çalışan bakanlık kendini geliştirmediği sürece öğretmenlerin kendini geliştirmesine gerek yok.
teftiş denilen olayın, müfettişlerin önüne konulan ansiklopedi gibi dosyaları incelemeden ibaret olması sebebiyle normalleşen durumdur. yani bu meselede de bizim yetkililer, iş yapmak için iş yapıyorlar. öğretmenin performansı, ne zaman gelecekleri belli olan teftiş heyetinin önüne konulacak dosyanın kalınlığı ile doğru orantılı gibi düşünülüyor. değiştirilip gerçekçi bir yöntem izlenebilir ve faydalı da olur.
öğrenci kalitesi, veli ile irtibat sıkıntısı, boğaz patlatmanın karşılığında koca koca sıfırlar... bunlar elbette öğretmenin motivasyonuna negatif etkide bulunur. yalnız imama küsüp camiye gitmemek olmaz ya!
şöyle ki: öğretmenliğimizin özellikle ilk yıllarında oturup deli gibi ders çalışıyoruz biz. niye mi? öğrendiklerimizle anlattıklarımız arasında uçurum olmasından. daha doğrusu, lan ben bu bildiklerimi nasıl basite indirgeyebilirim, bir ders saatine bunları nasıl sığdırayım diye. sonra okul müdürü çabanızı fark edip, gelip size şunu bile der:
-hocam yormayın bu kadar kendinizi, bizim çocuklardan bi halt olmaz.
Malesef bizim öğretmenler için doğru olan gözlemdir. Çok detaya girmeden, mükemmelliyetçi olmadan, kendini sevdirerek herkesi derse katacak bir sistem geliştirse ekstra kendini geliştirmesine bile gerek olmayacağını bilseler keşke.
