sözlükte ki memurlardan dolayı açmaktan korktuğum konulardandır. gelelim bir kaç özelliklerine. ancak bu yazacak olduklarım kesinlikle bir bölümü için geçerlidir.
-ders anlatmaz,sınavda boru gibi sokar.
-en ufak tartışmada bağırır hep o haklıdır. sözde öğrenciyi düşünendir.
-her şey öğrenci içindir meslek lisesi öğrencisini amele olarak görür.
-öğretmen olunca insan olunduğunu sanır kendini hep diğer insanlara göre önde görür.
-aldığı parayı her şeye rağmen helal sanır.
-öğrenci bir başarı kazandığında hemen kendine pay biçer o başarıdan kendine pay çıkartmak ister.
-yönetimle yüz yüze gelmekten korktuğu için öğrenciyi kullanacak ve öne sürecek kadar ucuz kişiliğe sahip olanları mevcuttur.
not: öğretmen arkadaşlar varsa eğer vurun tamam. ama bunların içinden ben birini bile görmedim ve yaşamadım,benim başımdan hiç biri geçmedi diyebilen varsa ne güzel.
büyüktür. her öğrenciyi ayakta görmek isterler, bizim zamanımızda ayağa kalkmayanı ya da yarım kalkanı felan döverlerdi.
belki belim ağrıyo hergn kalkmak zorunda mıyım? sanki başbakan felan, alt tarafı öğretmen yani günümüzde herkez olabiliyo, al ben bile olcam ama hiçbi ögrencimi ayağa kaldırmıcam kendimi onlar gibi hissetcem empati felan kurcam. çünkü ayağa kaldırmak dışında ögretilmesi gereken şeyler var; dostluk, sevgi, arkidaşlık, manitacılık felan var... onları yargılamamalıyız, çünkü onlar çok tatlılar minik minik şekerler onlar.
