her öğrencinin vermesi gereken mecburi hediyedir. günümüzde artık mendil, kalem filan itibar görmüyor. öğretmenlerimiz erkek ise en iyisinden gömlek kravat bayan ise altın küpe beklemekte. veliler de ne yapsınlar sınıfta 28 öğrenci varsa 10 lira öğrenci başına topluyorlar toplamda 280 liraya pahalı bir hediye alıyorlar. vermezlerse veya çok düşük maliyetli bir hediye alırlarsa o çocuklar hele ki ilköğretim çağında iseler aldıkları eğitim daha düşük seviyeye inebiliyor. acı ama gerçek...
ilkokul 2. sınıfta öğretmenler gününde öğretmenime hediye alamamıştım. paramız yoktu işte. fakirdik. şimdi olsa zaten almam aldırmam ama o zaman çocuk kafası mahcup oluyorsun. sınıfın azcık zenginleri havalı kutularda kalemler, işte vazolar bilmem saçma salak şeyler getiriyorlar. öğretmen de bunları öpüyor, seviyor falan... bende acayip çalışkan örnek bir öğrenciyim. geçen sene okuma bayramında sunucu olmuşum o derece. hediye veremeyeceğim diye utanıyorum. son çare anneme;
"okula gitmesem olur mu anne?"
dediğimi hatırlıyorum. annem, onun için anneler gününde aldığımız üç boyutlu salak bir çerçeveyi indirip hediye paketi yapmıştı. annem çok güzel hediye paketi yapar. renkli sarma kurdelesi olurdu, plastikten. makasla çekince kıvırcık kıvırcık olanlardan. ondan da koymuştu süs diye. anne işte... gidip vermiştim öğretmene. anneme de söz verdim, sana daha güzelini alacağım diye. aldım da.
sınıfta en çok değeri camdan gül getiren salak bir kız aldı. en pahalı hediye onundu. bide benden biraz daha fakirler vardı sınıfta. onların yüzüne bile bakmadı öğretmen. genede severim ilkokul öğretmenimi. okumayı o öğretti bana. 3.sınıfta tayini çıktı, gitti. güle güle diye sınıf velileri para toplayıp altın bilezik aldı.
--spoiler--
Aşkım,babişkom, bir tanem kimseden bir şikayet almadan her öğrencinin gözde öğretmeni olarak, kimseden birşey beklemeden emekli olan canım babam, seninle, senin hakkında konuşulan herşeyle gurur duyuyorum. Alirza hocanın kızı olmaktan gur duyuyorum.
senin öğretmen oduğunu, Alirza hocanın kızı olduğumu, girdiğim her ortamda söylemekten gurur duyuyorum...öğretmenler günün kutlu olsun en sevdiğim öğretmenim...
--spoiler--
öğretmenlerden nefret etme sebeplerden birisidir. çünkü daha ilkokulda öğretmenine hayran o minicik kuzucukların öğretmeni onu daha çok sevsin diye elleriyle topladığı çiçekleri beğenmeyip aynı anda imha edenleri var. gelen hediyeyi beğenmeyip masaya sallayanı var. ne acı.
saçma hediyedir. bir tane faber castell pilot alınır. şu dışı koyu yeşil olandan. sonra okula gidilir. hoca içeriye '' hani benim hediyelerim'' bakışıyla girer. geçilir hocanın karşısına. ama o hoca nedense hiç sevilmez. yalancı bir gülümseyle ''buyrun hocam''
denilir ve hocanın yanından ayrınılır. (bkz: bu böyle mi yazılıyordu)
