soruyu yapamadim diye kafama vurduydu once sonra da yaptım diye "bak bu kadar iste nesini yapamadın " diyerek kafama vurduydu degisik bi andı anlayamamıştım.
bana vuran hiçbir öğretmen veya müdür huzurlu şekilde barınamadı o okulda.
ilkokul 5. sınıfta kulağımın yanındaki saçımı çeken müdürün, asistanıyla olan ilişkisini, tüm okula yaymıştım. Evliydi hatta. karısı geldiğinde, Vay be kocası şimdi bu güzel kadını mı aldatıyor mu diyip, onun duyacağı şekilde çaktırmadan, iyice ortamı kızıştırıyordum. Aralarını bozup, tüm okuldaki saygınlığını yitirttim. tüm öğretmenler ona sapık gözüyle bakıyordu. Tam hatırlamıyorum ama boşandılar sanırım sonra.
lisede omuz atan hocanın omzuna yumruk atıp neredeyse yere düşmesine sebebiyet verdim. Disiplin kuruluna vermişti. Korkup özür dileyeceğimi zannetti. ama hiçbir şey yapmadım. Sonra müdür dedi neden vurdun dedi. o da bana vurdu, ilk o vurdu yani dedim. Ben de ona karşı yasal işlemler başlatırım dedim. Tamam neyse bir daha görmiyim böyle şeyler diyip olay kapandı.
Din hocası bana, kızlarla niye yakınsın bu kadar,diye odaya çekip bağırdı. vurmadı bile yani sadece bağırdı. bu yüzden Onun kızlara bakarken kendisinden geçişini, sapıklıklarını tüm okulda yaydım. Ardından herkes ona sapık gözüyle baktı. Bir daha uğraşmadı benle. tüm öğretmenler onu dışladı. Kimse muhattap olmuyordu. Sakin sakin dolanıyordu artık okulda.
lisede yine müdür yardımcısı bir kadın vardı. herkesin orasına burasına karışır insanları çıldırtırdı. bir gün o da sürekli sigara içip, üstüm başım dağınık olduğu için, sürekli okula geç geldiğim için kızmıştı, herkesin içinde. sonra okul çıkışında onu her gördüğümde sikikikik sikik diye bağırıyordum ama gözükmüyordum. Sonra bu bir akım oldu. Her okul çıkışı onlarca kişi onu görünce sikik diye bağırıyordu. Tek başına kalınca da yanından geçen herkes yukarıya doğru bakıp sikikikik diyordu. Kadın çıldırıyordu. Hayata küstü kadın.
bir kerede antalya gazi anadoluda okulun müdürü annemi çağırmıştı, okuldan kaçıyorum, sigara içiyorum diye. Annem ağlayarak çıktı. Ne oldu dedim. Hep böyle olmak zorunda mıyım? bu okula geldiğimde. Ağlamak istemiyorum artık dedi. Dedim daha önce ne zaman ağladın. Her zaman ağlıyorum, sen görmüyorsun dedi. tamam anne bir daha böyle olaylar olmayacak dedim. içim parçalandı öyle görünce annemi. Direk milletin karşısında tir tir titrediği müdürün odasına gittim. Anneme her ne dediniz bilmiyorum ama o kadını bir daha ağladığını göreyim. bu hayatı size yaşanmaz ederim dedim. Boş tehdit olmadığını biliyordu çünkü müdürün çocuğunu çöpe atan tiplere, şunun işini bitirin desem yeterdi. onlarla yakın olduğumu biliyordu. Sonra bir daha annemi çağırmadı. ama ben durur muyum hayır. Bir gün şu çöpleri temizle dedi. geç kaldığım için. Dedim temizlemem, benim işim değil. Gel buraya yanıma dedi. Gelmiyorum dedim. Gelir misin dedi. Peki gelirim hocam dedim. Neden temizlemiyorsun dedi. Emreder gibi konuşuyorsunuz. BEn size şu çöpü temizle desem temizler misiniz ? dedim. tamam o zaman çöpü temizler misin? dedi. Tabikide hocam ama siz de temizleyeceksiniz dedim . tamam dedi. Sonra birazını ben birazını o temizledi. Sonra baya bi güldü. çok farklı bir tipsin dedi. Çıktım sınıfa. ama ben yine durmadım. Çünkü diğer kişilere kötü davranıyordu. o her meydana çıktığında keel diye bağırıyordum. Sonra herkes kel diye bağırmaya başladı. Saygınlığını yitirttim. Kimse artık onu dikkate almaz oldu.yaptığım atarları insanlara anlatıp, insanları atara,anarşiye özendiriyordum. yaşadığım olayları anlatarak. Kimse öğretmenlere ve müdüre artık boyun eğmiyordu. Sonra tüm öğretmenler insan oldu. Sonra müdür bir gün Sadece rica etti bu okuldan gidersen sevinirim diye.Bende bana böyle insan gibi gelin ciğerimi yiyin zaten gidicem dedim. 6 tane 1'im olmasına rağmen, yükseltme sınavlarına girmeme rağmen sınıfı geçmiştim. Öyle bitti bu olayda.
Bunun gibi onlarca olay var.
Ama benle uğraşan hiçkimse yaşadığı sorunların benden dolayı olduğunu bilemiyor. Onları öyle bir konuma getiriyordum ki değil benle uğraşmak okuldaki kimseyle uğraşamayacak kadar kendi dertlerine düşürtüyordum.
Ders tam biterken hocam ödev vardı diyen kamiller yüzünden çok değnek yedik. Vurduğunda yüzde uyuşma hissi yaratan mustafa hoca sen çok yaşa emi. Şimdilerde bir benzinlikte müdürlük yapıyor.
Öğretmeninden yediği dayağı babasına anlatınca "yemişindir bir halt" diye azarlanan çocuklar biliyorum. Gel de böyle ebeveynin çocuğunu dövme. Onlar da öyle yapti zaten. Kafada tahta pergel kırıldığını gördü bu gözler.
o işler ancak ilk okuldaydı. orta okulda da yalnızca matematik hocamın dövmesine ses etmemiştim, çünkü o dayağı net haketmiştim.
ancak bu nesli esas efsanevi yapan ise belli bir süreden sonra yargı dağıtıyor oluşudur. ilk 8-9 senelik öğrenim hayatında dayak yiyen taraftayken, yenilen dayaklardan ötürü uzmanlaşarak lisede hoca döven tarafa geçilmesidir.
öğrenciye ceza olarak dayak atılıyorsa öğretmene de aynı şekilde karşılık verilmeli mantığındaydım hep ve hala da öyleyim. bu sebeple belli bir süre sonra bu nesil;
off be hayatımda kimseden kavgada bile öyle dayak yememişimdir. ders başladı ödev yapmayan 4 kişiydik kaldırdı bizi tahtaya ders bitene kadar 40 dk boyunca dövdü ulan kahpe karı be dayağı falan bırak tam 5 sene dışlandık o sikimsonik sınıftan şuan o zamanlarda ödev yapan taksici dolmuşcu arkadaşlarım var. Çocukluğumuzu aldın bizden be elini emeğini s....
ilkokul da sinif kitapligindan yan siniftan bir ibisin kitap calmasi ve siniftan en son cikanlarin biz olmamiz sebebiyle yedigimiz efsane dayak.
Sonradan ortaya kimin yaptigi cikinca hocanin ruh halini siz dusunun.
siyah onluk beyaz yakalık ve bez canta neslidir benim neslimdir. 1984 senesinde ilkokula basladım ve o donemde veli cocugunu okula getirirken ogretmene eti senin kemigi benim derdi. oyle laf olsun diye degil ha gercekten oyleydi durum. ogretmen seni evire cevire dovdugunde sıkıysa git babaya sikayet et bakalım ne olurdu? sen ogretmenini sikayet etmeye utanmıyor musun diye bir araba dayakta babadan yerdin.
ben yemedim ama sınıf arkadaşımı iki kulağından tutup bir yukarı bir aşağı sarsmıştı ilkokul hocam hatırlıyorum. şu an bir öğretmenin böyle bir şey yaptığını düşünemiyorum bile.
Ben yemiştim sonra baş kaldırı yaptım herkesi topladım aile maile dedim burda stres topu gibi çocuk dövüyor hocalar, tüm öğrenciler bir anda süt kesildi öyle bir şey yok falan diyip korkmuşlardı, toplumun salak olmasının, baş kaldırı göstermemesinin iyi bir kanıtı oldu bu da.
Benim neslimin icinde bulunan evlatlardir. Ben hic dayak yemedim ama dayak sonucu agzi burnu kan icinde kalan arkadaslarim oldu. Bana dokunacak ogretmenin hayatini sikerdim o ayri mevzu.
ilkokulda yazı yazmayı beceremiyorum diye dayak yedim. Ortaokulda haytalıktan... Lisede de kabahat sayılamayacak bir meseleden dolayı dayak atmaya kalkınca hocayı dövdüm. Geçiverdi yılların acısı bir anda...
lise yıllarında başa gelendir. bölüm müdür yardımcısı vardı. okul kumkapı semtinde ama bizim ikamet semti başka tabi. o da bizim semtte oturuyor. semt takımında oynuyorum o zaman amatör ligde. bayağı köklü bir kulüp taraftarı falan var bayağı. bu da maçları izlemeye geliyor hafta sonu. gol kaçırıyorum pazartesi dayak. gol atıyorum pazartesi dayak. kazanıyoruz dayak kaybediyoruz dayak. nasıl güp güp vuruyor ama sırta sırta. adam 3 senede dayak yemeyi sevdirdi ya lan. bazen unutuyordu ben gidiyordum odasına yanına. hocam başına bir şey geldi zannettim kapıda karşılayıp girişmedin diye *
benim 2. dünya savaşını yaşamış nazi öğretmenim sınıfın tek türkü olmam nedeniyle gıcık kapar ve en ufak bir şeyde "sxyby31, in die ecke!!! (sxyby31, köşeye!!!)" derdi ve dersin sonuna kadar köşeye geçer, duvara bakarak dersi tamamlardım.
