kardeşim ege'yi okuldan alan annem anlatıyor akşam yemeğinde. bu ege, sınıfının (anasınıfı) en güzel kızı olan ırmak'a karşı özel bir yakınlık hissediyormuş zamanında. okulun ilk zamanları yani. benim haberim yok bunlardan. evdekilerle ege'nin okulunu konuşacak zaman bulamıyorum. her neyse. işte bu ırmak ege'nin her türlü yavşama atağını kendine özgü yöntemlerle savuşturmayı başarıyormuş. ege yanına gittiğinde numaradan ağlayıp öğretmenine ege yaptı diyormuş. iftira atıyormuş yani. sonra ege de anlamış bu ırmak'ın cadılığını ve o da aynı şekilde karşılık vermeye başlamış bir zaman sonra. sürekli didişiyorlarmış. ırmak ege'nin suluğunu alıp lavaboya boşaltıyormuş, ege saçını çekiyormuş bunun gibi piçlikler fırlamalıklar... bugün annem ege'yi okuldan almaya zamanından önce gitmiş öğretmenle ege'nin durumunu konuşmak için. kapıda konuşurlarken ege heyecanlı heyecanlı öğretmeninin yanına gelip "öğretmenim ırmak burnunu karıştırıyor!" demiş. kızmış tabi öğretmen. ımak'ı lavaboya göndermiş ellerini yıkaması için. annem tüm bu olanları sofrada anlatırken ege'nin yüzünde beliren amına koyduk bülent başkan ifadesine girmiyorum bile. harikaydı.
(bkz: bu da böyle bir anımdır işte)
