kizildere ilkogretim okulu yazgule geyik in ogrencileri cok iyi bilir bu sira dayaklarini.
Benim ilkokul ogretmenim cok disiplindi,duzenliydi boyle bir ogretmenin ogrencisi olmak her zaman bana deger katmistir, hayatta disiplindi,sorumluluk sahibi olma bilincini iliklerimde hissettirmis.
okulun en başarılısıydım hem de son sıradaydım. Hoca herkese vurdu beni azarladı. ne kadar zevk aldığımı anlatamam.
edit: kıskanıp eksilemeyelim lütfen :)
ne efsanesi amk. biz resmen salaktık. dayakla sindirilmiş bir neslin evlatlarıydık. höt dediklerinde oturur resmen süt dökmüş kedi gibi miyavlardık. yeni nesil öyle mi? babası çocuğuna kızıyor. çocuk babasına bardak atıyor. ah ah biz atsak şimdi ben bunları öbür taraftan yazıyor olurdum...
ilkokuldayken hocanın tahta cetveliyle bütün sıraları dolaşıp elimize vurması ile çocukluğunda o heyecanı tatmış nesildir. hoca bir uçtan başlar sana gelmeden önceki o heyecan, elleri cetvelle buluşan arkadaşlarının tepkilerini izlemek. çocuğu yere düşse okulu birbirine katan velilerin olduğu şu dönemlerde yavaş yavaş kaybolan bir geleneğimizdir.
cumhuriyetin ilanını görmüş nesildir. sene 1928, yer Ankara erkek lisesi. orhan veli, güzel havalar yüzünden contayı sıyırmış, ders dinlemediği yetmezmiş gibi oktay rıfat ile durmadan konuşuyor. biz de arkada Melih Cevdet ile ders dinlemeye çalışıyoruz. edebiyat hocamız ahmed hamdi (tanpınar), bunları bir kaç defa uyardı, dinlemediler. en sonunda da hepimizi tahtaya kaldırıp sıra dayağına çekti. orhan veli yüzünden tüm sınıf dayak yemiştik. sınıf olarak orhan'a tepki koyduk bir süre. bu esnada orhan veli ortamdan koptu ve Garip Garip işlere imza atmaya başladı. yazsam Roman olur. oktay rıfat ile Melih Cevdet bir süre sonra orhan veliye takılmaya başladılar. saçma sapan şiirler yazıyor, heceye karşı çıkıyorlardı. onlara önceleri boynu bükükler dendi. sonradan düzeltip garipler adını aldılar.
ben onlara katılmadım. liseyi bitirip ankarada küçük bir memurlukla yetindim. şu an dışişleri bakanlığında gece bekçisiyim. anca buraya Kadar yükseldim. odacı olarak girmiştim zamanında. her neyse, hadi çok yazmasın. selametle.
bence böyle bir uygulamanın devam etmesi lazım. sokakta gördüğüm genç nesilden bir şey olacağını sanmıyorum. dayak şart bence.biz yedik hiç birimize de bir şey olmadı o zamanlarda hocalara çok kızardım ama şimdi 22 yaşındayım ve iyi ki yemişim o dayağı.
öğretmenden değil de idareciden yiyen gerçekten efsanevi nesildir. ilkokul sekizinci sınıftayken o sıra dayağında müdür yardımcısından dönen tekme yediğimi hatırlarım nasılda oturtmuştu topuğu ibne. tekme tokat girişmişti ayı. kendime geldiğimde dayak bitmiş, öğretmen gelmiş derse bile başlamışız, sıraya ne zaman geçip oturdum hatırlamıyorum.
kendine öğretmen diyen orospu çocukları var maalesef.
mesela birisi de beni döverken parmağını çıkartmıştır, bir orospu çocuğu da resim kağıdı getirmeyi unuttum diye iyi dövmüştü hatta sınıfta 2 kız dayanamayıp ağlamıştı.
var böyle karısını kızını siktiğimin orospu çocukları...
