Güzel bir şeydir. Hep duzenlisinizdir, anneniz sayesinde el yazınız da duzgundur. Doktor olursunuz ve herkes tarafından okunabilen reçeteler yazabilirsiniz.
Kötü bir şey olmalı. insanların sizinle siz olduğunuz için mi öğretmenin çocuğu olduğunuz için mi dostluk ettiğine bir türlü karar veremezsiniz herhalde.
Anne ve baba tarafından olduğum durumdur.
Öğretmenler mi avukatlar mı bir türlü anlayamadığım, hiçbir zaman faydalarının olmadığı ancak sürekli. "öğretmen çocuğu" damgası yediğim nickname'mimdır.
aynı okula denk gelmedikçe bir sorun yaşamıyorsunuz,gerçi arkadaşları okulunuzda mutlaka vardır bu biraz sıkıntı yapabiliyor..
(bkz: babandan utan)
(bkz: bide öğretmen çocuğu olcak)
Hayatım boyunca çok cekmişimdir. Hele ki anneniz tarih hocasıysa vay halinize. Bir de tarihiniz kötüyse hayatı size zindan eder. Not kavgalarınız olur. Okuldaki hocalarınızın beklentisi yükselir vs. Bir de öğrenciyi savunmaya kalkarsanız tabanları yağlayın çünkü okkalı bir öğretmen azarı geliyor (bu bazılarında cetvel seklinde olur o yoksa oklava ama her daim olur).
öğretmen çocuğuysanız çevrenizdekilere göre lise öğrencisiyken sınıf öğretmeni anneniz size yardım etmediği için düşük notlar alırdınız.
+ senin oğlan nereyi kazandı?
- bilkent üniversitesi
+ e özel değil mi kız o?
- bu kadar oldu
+ e öğretmensin ya çalıştıramadın mı? hiç ilgilenmedin tabii çocukla.
Sen öğretmen çocuğusun hem şöyle şöyle yapmamalısın bık bık lafını eğitim öğretim hayati boyunca duymaya mahkum, öğretmenler gununde anneye gelen hediyeleri kacirip baska ogretmenlere hediye eden cocuktur.
