Bir öğretmen çocuğu olarak yazıyorum; böyle bir şeyin ihtimali zayıf arkadaşlar. Her eğitimci şunu bilir: torpil kolaycılıktır, bilgi açlığını köreltir. Sen kendi çocuğuna bu kötülüğü yapar mısın?
Önce lise sonra da üniversite de torpil bulurlar bu namussuzlar kimsenin hakkına hukukuna saygı duymayan kişilerdir.(devlette de bunu âlâsı döner nitekim kendileri de katılmayı çok sever)
kim bu öğretmenler dedirten torpil.
öğretmen çocuğuyum hiç görmedim bu torpili. üstelik tam tersi daha çok mağdur eden durumdur bu. daha çok yüklenildi bize.
okulda ders, evde ders. her yerde ders. abim hep aileden uzak okudu ve rahat etti.
90'li yillarda sinifimda en az bir ögretmen cocugu olurdu.
Hicbir ögretmen ne kendi cocuguna ne de arkadasinin cocuguna torpil gecerdi. Aksine kendilerinden daha fazla performans beklenirdi. Okuldan kacamaz, sinifta yaramazlik yapamaz, annesine/babasina okulda “anne/baba“ diyemez, sinavda kopya cekemez, bir de diger arkadaslari tarafindan sürekli kendisine torpil yapildigi sanilir, vs. vs.
Kisacasi; en kötü ögrencilik dönemini ögretmen cocugu cekerdi.
Bu nasil torpil, nasil ögrencilik?
