bu mesleği özelde yapmayınız efendim, kaçıp kendinizi kurtarınız. istediğiniz kadar direnin, bi süre sonra mesleğinizden soğuyorsunuz. devlette ücra köşelere atanıp da koleje özenen güzel arkadaşlarıma da diyorum ki, cennettesiniz aman bırakmayınız, kıymetini bilin adilce mesleğinizi yapabilmenin, haklarınızı kullanabilmenin.
Genelde iyi öğrencilerin velileri de iyi ve problemsiz olur ki,cok sikinti yasamazsiniz. Ama o egitimsiz ve cahil kesimin cocuklari yok mu! Iste o cocuklar ogretmenlere kan kusturur. Adami ogretmen olmaktan soguturlar.
Akademisyenlik yapan doçent ve profesör hocalarımızın asla kendilerine kullanılmasını istemedikleri tabirdir. Çünkü onlar öğretmen değillerdir bilim insanılardır. (bkz: egoya bak egoya)
Hakkıyla yapıldığında minicik insanların kocaman yürekleri sonsuz mutluluktur. Fakat istemeyerek yapanlar için yılda yüzlerce çocuğa bakıcılık yapmak, ömrün zehir zıkkım olması, sınıfa giden merdivenleri asılmaya gider gibi çıkmak felaketten kaçar gibi inmekdir.
