öğretmenlerde (ve nedense özellikle kadın öğretmenlerde) mesleki deformasyon olarak aşırı lüzumsuz bir didaktik tavır oluyor.
öyle ki, bir konudan bahsederken verdiği örnekleri çocuk seviyesine indirme alışkanlığı yetişkinlerle konuşurken de devam ediyor.
bu tür bir üslubun çocuklarda olduğu gibi bir davranışa (tatlı-sert otoriteye tabi olarak anlama çabası vb.) sebep olmamasını garipsiyorlar ve geriliyorlar. Hatta bazen, böyle bir tavır sergilememeyi anlamamaya yorup konuyu daha da sündürüyorlar.
Sanki sadece kendisine verilen ulvi bir bilgiyi paylaşıyor ve karşılığında minnet ve boyun eğme bekliyor ahahahha.
14 yıl öğretmen kadınla evli kaldım. Tavsiye etmem. Sorunlu öğrencilerin velileri akşam arar, meslektaşlarıyla whatsapp'ta dedikodu vs. Çok sıkılırsınız.
+gözetmenlik falan yoksa, haftasonu mesaisi yoktur.
+kemiksiz 2 ay yaz tatili vardır.
+günde en fazla 7-8 dersi olacağı için evine zaman ayırabilir.
+çocuk yetiştirmeyi bilmese de belki, eğitmeyi bilir.
+kendisini kıskanmanız gereken bir ortamda çalışmıyordur*.
-dahil olamadığı bir muhabbete "komik bişey varsa söyleyin de biz de gülelim" şeklinde çıkışabilir.
-yazılı kağıtlarını okuma dönemlerinde akşamları ondan mahrum olunabilir.
-her telefon ettiğinizde, biraz mesleğine saygısı varsa, telefonunu açamayabilir, derstedir.
-şevkat eşiği yükselmiş olacağı için çocuklarına karşı diğer annelerden daha katıdır.
istasnalar haricinde çocuğunuzu hayırlı bir evlat olarak yetiştirir. hele birde sınıf öğretmeniyse çocuğunuzun disiplinli bir birey olmasını sağlar. ayrıca kocayada katkıları vardır çabuk sinirlenmiyeceği için kocayla fazla kavga olmaz. kısacası huzurlu bir evlilik geçirirsiniz.
edit:bu başlıkta bana kaldı ne biçim adamsınız be.
