aksaray'da yaşanmış. okul bahçesinde yan yana uygunsuz oturuyorsun diyerek bir kız için tutanak tutup okuldan atmaya kalkmış okul yönetimi. akabinde kızcağız da intihar etmiş.
Şimdi biz liseyi bitirmiş kocaman insanlar olarak, hadi canım bu kadar da saçma olay olur mu diyoruz. Ancak bir an için on altı, on yedi yaşında nelere üzüldüğünüzü sabahlara kadar neler için ağladığınızı hatta intiharı düşündüğünüzü gözünüzün önüne getirin.
Şimdi bir de bu kızın yerinde olduğunuzu hayal edin. Bir erkekle samimiyetiniz yüzünden okuldan atılmışsınız. Haliyle tüm arkadaşlarınız biliyor durumu, belki hiç arkadaşınız yok artık. Yeni gittiğiniz okulda da duyuluyor bu olay. Aksaray küçücük yer. insanlar arkanızdan parmakla gösteriyor "kim bilir ne yapıyorlardı?" Diyor. Aile de zor durumda konu komşu konuştuğu için belki babadan psikolojik ve fiziksel şiddet de var. Ergenliğin vermiş olduğu bunalım ve cahillikle de hayatınızın sonuna kadar parmakla gösterilen o "kaşar", o "orospu" olacağınızı düşünüyorsunuz. Çünkü bizde insanlar kınama gelince bayılır, herkes birbirini kınar kimse kendi kusurunu görmez.
Burada devreye en azından okulun rehberlik servisi girmeliydi. Böyle bir olay disipline aksedince rehberlik servisindeki hocaların "arkadaşlar ne yapıyoruz bir dakika durun." Demesi lazımdı. Bu iş rehberlik servisi ve öğrenci arasında çözülmeli, küçük bir uyarıyla halledilmeliydi.
Gerçekten çok üzücü bir durum. Birilerinin sanki ak sütten çıkmış ak kaşık gibi erkek arkadaşıyla bankta oturan hadi kötü öpüşen 17 yaşında bir kızdan tüm hıncını çıkartması çok acı.
