muhalefetiz bir kere. her şeye bok atıyoruz. vardı zamanında benim okuduğum memlekette bir adam. 80-90 tane dairesi vardı. hiçbirini aileye vermiyordu. fahiş fiyatlardan öğrencilere kakalıyordu. şehir merkezinde 10 numara bir siteydi öğrenci şartlarında. adam aileye ev vermediği halde küfür yemekten kurtulamıyordu yine de tarafımızdan. "ulan i.bneye bak hep öğrenciye ev veriyo, paranın mına koyuyo" diyerekten sürekli kaynak yiyordu yazık.
aradan yıllar geçtikten sonra bu adamın neden bu kadar hayvani kiralar istediğini çok iyi anlıyorum. elini boya kovasına daldırıp, duvara el izleri yapan mı istersin, duvara osururken ateş çakıp, duvarı bok edenler mi istersin. madem böyle öküzlükler yapacaksan, her şeyin bedeli var arkadaşım. verirsin eşşek gibi yüksek kira, oturursun rahatça evinde.
o kadar kızardım zamanında. "ulan sizin çoluğunuz çocuğunuz yok mu okuyan, onlar da yaşasınlar bu durumu" diye söylene söylene, emlakçıya da para kaptırmamak için çok yağlamıştım zamanında tabanları.
ama haklılarmış adamlar. benim böyle kiraya verecek birkaç tane evim olsa, vermem hayatta öğrenciye. gecenin köründe dana gibi böğürmeler, kapı-duvar kırmalar, faturaları takıp kaçmalar...
her ne kadar öğrenciyken sövsem de bu abilere, haklılarmış cidden... *
ahsap kaplamanın sökülüp yakılacağını, evin bir odasının kömüre ayrılacağını, sehirdeki genelev ve meyhanelerde ekonomik kriz yasanacağını, kombili evin sobalı hale geleceğini, komsuların ev sahibinin anasını günün sair vakitlerinde anacağını bilmeyen ev sahibinin gaflet ve dalalet icindeki eylemi.
insanimizin maalesef yapmaya pek de yanasmadigi bir eylem. Herkes evini dusunuyor, ogrenciler ne olacak peki? Tamam evi biraz batiriyor olabiliriz, ne yapalim yani? Imkanimiz olsa biz de temizlikci tutup, her tarafin piril piril olmasini saglamak isteriz ama kiradan para artmiyor iste. Hem icime oturan bir mesele daha var burada irdelemek istedigim: Yazin en az 2 ay ev bombos kaliyor, ama biz onun kirasini oduyoruz, hatta geciktirince fircasini da bir guzel yiyoruz. Haksizlik degil mi bu?
bende öğrencilik hayatı yaşadım neler neler gördük ne evlere şahit olduk köpek bağlasan durmayacak cinsten. bir arada yaşamak zordur hele tanımadığın insanlarla olunca. 17 yaşında üniversiteye gittim şuan 29 oldum o günden beri yalnız yaşıyorum birçok bekar evi gördüm ancak az önce gördüğüm cinsten bir bekar evine şahit olmadım... dehşet-i vahşetti lan...
eve gelirken karşı dairenin kapısı açıkta geçtiğimiz ay orada oturan öğrenciler eşyalarını toplayıp gitmişti. bende içeride emlakçı vardır diye girdim içeri. birde benim daire ile aynı mı acaba diye merak ediyordum görürüm dedim... girmez olaydım amına koyayım görmez olaydım!
etraf leş gibi, içeride ağır bir koku etrafta kadın-erkek çorapları yere dökülmüş muhtemelen kola olduğunu düşündüğüm bir bölüm, kirli donlar, içerisi küf dolmuş bir tencere, tuvalet kapısının ortası kırılmış içerisi görünmesin diye arkadan gazete ile bantlanmış. balkonda eski püskü sandalyeler yerlerde çöpler pet şişeler...
arkadaş öğrenciye yeni ev kiralanmaz... boş kalsın daha iyi amına koyayım. ya her şeyi siktir et insan derki buraya benden sonra birileri uğrayacak bu rezaleti görecek ve bana ana-avrat-bacı-gardaş sövecek ben şurayı azda olsa toplayayım en azından kirli çoraplarımı-donlarımı vesaireyi bir poşete doldurup çöpe atayım.
lan kedi bile kum bulamayınca sıçacak yer arıyor üstünü kapatayım da rezaletim görünmesin diye. kedi kadar gururunuz-terbiyeniz yok mu lan nasıl insanlarsınız amk. o evin sahibi olsaydım sizi arar bir güzel söver ananızdan girer bacınızdan çıkardım. çok sinirlendim lan gerçi ev benimde değil ama bu ne ya...
ek: bu arada içeride kimse yoktu. mal emlakçı kapıyı açık bırakıp gitmiş. üst kata çıktım belki oradadır diye orada da kimse yoktu. senin gibi emlakçının amk ben. anca komisyon... kapı üstüme kapanır içeride kalırım diyede tırsmadım değil.
yeni kiracılar eve taşınmadan önce evle helalleşilmesi gereken eylemdir. kiracı terk eylediğinde hiç bir şey eskisi gibi değildir. olamaz. (her zaman değil tabi ama istisnadır tersi durum.)
