senelerce öğrenci evinde yaşadım, hala da tek başıma bekar evinde yaşıyorum ama kesseler ev vermem öğrenciye. kişi kendinden bilir işi demeyin, hiçbir sıkıntı yaşatmadık. ama vermem işte. yürüyün gidin lan.. pis öğrenciler.
16 aydır satılamayan veya kiracı bulunamayan evin saptanması durumunda; her türlü kolaylığın sağlanarak ve hiç düşünmeden, anında kontrat imzalanarak son bulan vuku.
akabinde evi benim sınıf arkadaşlarıma kiralayan sn ev sahibesi, ne istediğini anlamadığımız için bize evi kiralamamış*
not: merak edenler olabilir diye, olay çanakkale de geçmiştir.
not_2: eksileyen ya 40 yaş üzerinden hoşlanıyor, ya da akrabalığı var ev sahibi ile...
öğrenci şehri olarak tabir edilen küçük şehirlerde, ev sahiplerinin, öğrenciler sayesinde adeta bir savaşçı, bir taktik uzmanı olarak hayatlarını devam ettirdiği beyinsel süreçtir.
çok mantıklı bir eylem. hatta bu düşünme sürecinin sonrasında evin verilmemesi daha da mantıklı bence.
bunun birden çok sebebi var ama en önemlisi gençlerin sorumluluk duygusuna sahip olmamaları. bir amcadan duymuştum, "öğrenciye evini kız verirsin, dul alırsın" diyordu. hak vermemek elde değil.
bence az bile düşünmüştür. Zira parke yakan YÜklük dolabını yakan hatta kapıyı yakan arkadaşlarım oldu. Isınma k amaclıydı ama ev sahibi gözüyle de bakınca minimum 7 sülalesinin hatirini soracak kapasitede bir olay. Zira adamin kapisi yakilir mi :?
