öğretmenimin 17 yaşımdayken bana hissettiği aşk mıydı değil miydi bilmiyorum.(büyük ihtimalle değildi) okulca gittiğimiz bir gezide başladı herşey. aramızda çok yaş farkının olmadığını(12), zamana bırakmamız gerektiğini söyledi. bana hediyeler alıyor, sürekli sınıfımın önünde geziniyor, gizli gizli resimlerimi çekiyordu. edebiyat öğretmeni olduğu içinde ağzı iyi laf yapıyordu, sürekli okul merdivenlerinde önüme çıkıyor hep seni düşünüyorum diyordu. sürekli güzel olduğumu ima eden iltifatlarda bulunuyor, kendisini cezbettiğimi söylüyor, gizemli olduğumu anlatıp dutuyordu. neyseki lise bitince kurtuldum ama o psikolojiyi asla unutamam.
oldukça zor günler yaşayacak öğretmendir. bir tarafta etik kurallar, ahlak kuralları, toplumsal baskılar diğer tarafta yaşayacğı aşk ve güzel günler.
arada kalan öğretmen genelde çevreden gelecek baskıdan çekinir belkide yaşayacağı en güzel günleri bir kenarı atar.
peşin edit:aşk diyince aklınıza ilkokul öğrencisine aşık olan öğretmen gelmesin. üniversitede öğrencisine aşık olan veya kpss kursundaki öğrencisine aşık olan öğretmende olabilir.
erkek öğretmenlerin dışarda ortam yaratacak tipe sahip olmamasıyla oluşan durum. kadın öğrencilerin bilgiye karşı duydukları aforizma yüzünden salyalarının akmasıda bu durumu daha da kötü sonuçlara götürür.
Hüseyin Nihal Atsız'ın ruh adam adlı romanını akla getirmektedir... Edebiyat öğretmeni olan eşinin öğrencisine aşık olan, ordudan atılmış bunalımlı bir subayın yaşadıkları çok derin bir duygusallıkla anlatılır bu romanda...
Büyük yazar, Ruh Adam da yaşamının bir döneminde kendini, bunalımlarını, çıkmazlarını, aşkını anlatır...
