kepin havaya değil bilakis protokolde oturan sıfırcı hocaya(lara) doğru katil ninjaların yıldız fırlatması stili ve hızı ile atılması. Bunun akabindeyse ceza almama.
üniversiteden mezun olduğun, son kez kepini havaya fırlattığın andır. artık öğrencilik sona ermiştir ve akabinde kendi ayaklarının üzerinde durmak zorunda olduğun, o zorlu ve yorucu iş hayatı başlar.
artık her sabah ne kadar istemesende erken kalkıp işe gitmen gereken zamandır.
alarmı ertelemeyeceğin zamandır.
para kazanman gereken zamandır.
annenin evlenme baskılarına iyice maruz kalacağın andır.
askere gitmen gereken zamandır.
öğrenim kredisini geri ödemen gereken zamandır.
hafta içi sinema, halı saha maçı, içme gibi eylemlerin son buldğu zamandır.
elinizde kurmızı kurdale ile sarılmış rulo şeklinde bir kağıt alıp* tüm sevdiğiniz sınıf arkaşalarınızla fotoğraf çektirirken flashın patlatıldığı saniye.
ayrıca
(bkz: her bitiş bir başlangıçtır.)
etraftan bir kaç kişi de olsa hadi evladım artık okulun da bitti hemen askere git gel de işin nasıl olsa hazır (bok hazır!)evlen de annen baban mutlu olsun diye içi boş cümlelerin etrafınızda cirit atması demektir...
fakülteyi 1 sene uzatıp tek ders sınavından çıkılan gündür. hatta tek ders sınavının açıklandığı ve geçer not aldığını öğrendiğin gündür.o andan itibaren kantinde oturanlarla aranızda sanki 10 yaş fark varmış gibi gelir insana. kampüse giren minibüse bindiğiniz anda tam ücret verdiğiniz andır bir nevi.ve son olarak tek ders sınavının o kalın kitabını * kampüs çöplüğünde tutuşturduğunuz andır.
