burda yazılan bütün sevmeme nedenlerine katılmamla birlikte bu güruhun için de bir kesim de var ki tamamen marjinal görünme çabasında olmalarından ötürü muhalif tavırdalar.bunu herhangi bir gösteri yürüyüşün de çok net fark edebilirsiniz.
yanlış bir genellemeye sahip önermedir. esasında seven, sevmeyen bir sürü öğrenci üniversitelerde aynı çatı altında arkadaşlıklar kurmaktadırlar. doğal olan da budur. bir partinin taraftarları olacağı gibi muhalifleri de olacaktır. demokratik hak ve özgürlükler bunu gerektirir.
ancak siz bir halkı öğrencisi, işçisi, doktoru, memuru demeden kutuplaştırırsanız; yumurta da yersiniz omlet de...
hükümeti sevmeyen öğrenciler, okyanus ötesinden yönetilen öğrenci yurtlarında össye çalışmamış, tus evlerinde tusa çalışmamış, polisin içinde abiler var, askerin içinde abiler var söylentilerinden sıtkı sıyrılan, wikileaks belgelerine verilen kaçamak cevaplardan sıkılan, gündemi takip eden öğrencilerdir.
öğrencilerin istediği sadece şeffaf bir yönetim ve ifade özgürlüğüdür. ne karikatürlere dava açılsın bu ülkede ne de okunan bir şiir yüzünden siyasi yasak getirilsin birilerine. bir yazar yazmaktan korkmasın, araştıran araştırmaktan korkmasın, insanlar haklarını almaktan korkmasın der bütün öğrenciler ve pek tabi insanlık.
öğrencilerin hiçbir otoriteyi, dolayısıyla da hiçbir hükümeti sevmemesinden ileri gelen durumdur. ama şu anki hükümetçiğimiz acınası ve nefret edilesi haline bakmadan kendini öğrencilere zorla sevdirmeye çalışıyor. birinin gidip bu hükümete gençliğin ne olduğunu hatırlatması gerek.
yanlış önerme.
öncelikle 3-5 çakma solcu hiçbirzaman öğrencilerin tümünü temsil edemez.
%99 , bu bebeler gibi düşünmemekte fakat onlar gibi kavgacı olmadıklarından kendilerine misilleme yapmamaktadırlar.
bu çakma solcuların gücüne gitmektedir halbuki ne güzel misilleme olsa , şöyle 1000 kişi çıkıp "ne diyonuz lan siz?" diyip bunların kafalarını kırsa sağ sol kavgaları hortlar belki diye ümit etmektedirler.
lakin gerek yoktur bunları dövmeye , polisimiz bu görevi layıkıyla yerine getirmektedir.
okulu savaş alanına çevirmek isteyen çakma solcularımıza göz açtırmamaktadır.
üstelik bu abd uşağı olmaktan bahseden çakma solcularımız
-wikileaks den abd ile aranın bozuk olduğunun belgelenmesine gıklarını çıkaramazlar. görmezden gelirler.
-ab ile defalarca restleştiğimiz ortada iken bunu da görmezden gelirler.
-sonrada israil den beyanat alan kk yı kahraman ilan edip onun emri ile kavga çıkarırlar.
hükümetin öğrencileri sevmemesi sonucu oluşan durum. kısaca; ne kadar ekmek o kadar köfte. meali; sen bana ne kadar değer verirsen, ben de sana o kadar değer veririm.
öğrencilerin sırtından geçinen bir hükümeti istememek öğrencilerin en doğal hakkıdır. benim de en doğal hakkımdır.
dünya liderlerini sus pus eden wikileaks belgelerini yalanlayan bir başbakan'ın liderliğini yapan hükümetin nesi sevilir?
ortadoğu'da iyicene amerikan'ın köpeği olmamızı sağlayan bir hükümetin nesi sevilir?
israil'e her fırsatta meydan okuyup akabinde israil'in yalakası olan bir hükümetin nesi sevilir?
avrupa birliği'nin iyicene maymunu olmamızı sağlayan bir hükümetin nesi sevilir?
not: işsizliğe, kendi ceplerini doldurduklarına, isviçre'de ki banka hesaplarına filan hiç değinmiyorum dikkat edersen bu entryde sadece dış politikaya yöneldim.
sol framede her 3 kişiden birinin bilip bilmeden hükümet hakkında yorum yapmasından dolayı belediye toplasın şu hiç birşeyden habersiz yaşayanları o zaman severim hükümeti.
olay hükümet öğrenci gerilimi değildir. yıllardır uygulanan devlet politikasıdır, ilkokulda başlar esas duruş, devlete karşı boyun eyme. büyürsün devlet dairesinde boyun eğersin, hastaneye gidersin doktara boyun eğersin.
gölgesizler filmi gibi türk halkının boyun eymesi.
genellemenin amına koymuş bir önermedir. öğrenciler dersleri, hocaları, sınavları da sevmez ama seven öğrenciler de vardır. birkaç kıçı kırık dangaloz protesto eylemi yapıyor diye öğrencilerin tamamına genellenemeyecek bir durumdur. tayyip bir çağrı yapsa eminin 3-5 kat daha fazla öğrenci çıkar meydana ama istikrardan yana olan bir başbakanın bunu yapacağını sanmıyorum. cumhuriyet mitinglerinde de sanki bütün türkiye kendilerine destek veriyor izlenimi bırakmaya çalışanların seçimlerde boylarının ölçüsünü almaları hala hafızalarda yerini koruyor.
öğrenciler ne kadar sistemin bir parçası olsalarda sisteme ve sistemin işleyişinde emeği geçen herkese kıl kapar.vesselam anarşizm öğrencinin damarlarındadır.
öğrencilerin hükümeti sevmemesinin asıl nedeni ; herkezden daha çok sorgulama kapasitesine sahip olduklarından, gelecek kaygısı güttüklerinden kaynaklanmaktadır. yalanlara daha az kanıp, kelime oyunlarına, tuzaklara daha az yakalandıklarından, daha doğrusu hükümetin her sölediğine ( ya da yandaş medyanın ) ağzı açık inanmadıklarından. televizyon bilgisiyle tartışmayıp kitap bilgisiyle kendini boy gösteren, yeri geldiğinde yanılgısından dönen ama bu zerafeti hükümetten göremediğinden kaynaklanıyor da olabilir, hükümeti sevmeme nedeni.
üniversitelerine buram buram polis alınıyor ise, 2 arkadaş yolda yürürken 20 metrede bir polis tarafından durdurulup aranıyor ise, karikatürcülerine saygı gösterilmiyor ise,kendileri konuşup insanların konuşmasına izin vermiyorlar ise,topraklar hidroelektirk santralleri için heba ediliyorsa, milyonlarca hayvan iş makinalarının altında can veriyor ise, insanlar çileden çıkmaya başlıyor ise hiçbir hükümet sevilmez.
nedeni açık aslında. hükümet heryere kendi adamını yerleştirerek öğrencilerin diğer bir deyişle ülkenin geleceği olanların yolunu kapatıyorsa bir şekilde sevilmemesi de normaldir. çoğu ülkede gençlerin önüne yeni yollar yapılırken bizim ülkemizde olan yollarda kapatılıyor. sonra da öğrenciler neden sevmiyor sorusu soruluyor.
