bütün hayatı hep ön sıralarda geçmiş. ama sadece okulda...
arkadaşları gezip tozarken o hep çalışmış. arkadaşları kantindeyken o kütüphanedeymiş. zaten arkadaş da lafın gelişi... aynı sınıfta olduğu kişiler demek gerekir. malın hiç arkadaşı yok çünkü. olamaz da!
o kimseyle oturup iki satır konuşamaz. konuşsa bile kimse dinlemez. yanınıza geldi mi kokutur ortamı. çalışmasın da ne yapsın zavallı. tabi kitaplara verecek kendini.
ve sonunda azminin meyvesini alır gerzek. o artık kürsünün diğer tarafıdadır.
kimdi lan bi zamanlar onu dışlayanlar ha!! bunlar değil miydi? kantinde muhabbet eden şu kalabalık... bittiniz oğlum siz.
-gölgelerin gücü adına!!! güüüç bende artık.!
ha ha haaa!
ve evet, malesef güç ondadır artık. ve evet onun dersleri işkencedir. geçmek için kıçının yalanmasını ister. göt deliğine kaçmış egosunu biraz yukarı kaldırmanızı ister. sevgisizliğinin acısını sizden çıkarır. boşa harcadığı yıllarının hesabını sizden sorar.
ama aslında tüm istediği nefret ettiği o öğrencinin yerinde olmaktır.
bunu beceremediği içinde öğrencilerden nefret eder.
