öğrenci olup yemek yapamamaktır.
sırt ağrır, sancıdan ayakta duramazsın, sabahtan akşama kadar okuldasın, geliyorsun eve akşam annen yok yemek de yok. sıkıntılarla savaşmaktır.
öğrenci ya cebi deliktir bunların; ya içkiye, ya kıza, ya bara, ya biraya, ya muhtemel harcanmış olacak bir çok seye giden paranın arta kalanı ile ile alınmış yumurta, makarna, domates, salca vs vs...ama nafile yaktı bizim kerata emeği. on kuruştu oğlum o harcanan, yanan , ziyan olan. tencereyi mi yesek?
-lanet olsun adamım, mutfakta biri yemek mi yapıyor?
+sakin ol joe, öğrenci bu yemeği bulup yakacaktır.
-daha fazla dayanamıyorum josh, ver şu pergeli bana!
+yapma jooooooooooeeeeee!!!!!
(eline pergeli alan joe bütün yemekleri yakar)
+peki şimdi ne yiyeceğiz joe?
-merak etme, kızlar gelirken pizza ve türk baklavası getirecek...
yemek yapacak malzemeyi bulamayan öğrenci için bir hayaldir.
not: oğlum yemek lan yemek, ne makarnası. bir öğrenci için makarna rutindir. yemek dediğin, kuru fasulyedir, nohuttur, patlıcan kebaptır *, fırında patates tavuktur.
