yine öğrenci olurdum. bunun dışında bütün mesleklerde zihinsel tatmin yok.
hayatınızın saatlerini para karşılığında işverene kiralamaktır iş hayatı. oysa sürekli öğrenmek merak etmek ve zihnini çalıştırmak öğrenciliğin bir parçası.bütün gün bir şirketin yönetimiyle ilgili detayları çözüp 5-10 yıl sonra yok olup gidecek insanlar için çalışacağıma evrenin küçücük bir parçasının minnacık bir detayını öğrenmek daha iyidir. hiç değilse hayatımın sonuna doğru yaklaşıp geriye dönüp baktığımda şu dünyada ne işe yaradım ne bok yaptım diye sorduğumda bilim çorbasında ufacık da olsa tuzum bulundu diyebilmek bana yeter. keşke dememek için akademik hayatı seçin.
güzel slogan olur bak bundan.
ha bazı hırslı ve çevresindekilerin beklentilerini çok önemseyen arkadaşlar diyebilir ben 23- 24 yaşımda işim hazır olsun maaşım iyi olsun isterim vb.
ben de kısa vadeli geçici karların hayatınız rutine binip kendinizi gereksiz hissettiğinizdeki boşluğu dolduramayacağını düşünürüm. uzun vadede akademik hayat yani ömür boyu öğrencilik daha çok şey katar bünyeye. ha zaten hepinizin yiyeceği günde üç tas yemekle başını sokacağı da bir oda değil mi? 3 aşağı beş yukarı orta gelir sınıfında herkesin karnı doyuyor bir evi bir arabası oluyor daha fazlasını napıcam kıvırıp götüme mi monte edicem?
bak şu okul bitip de kapı kapı şirket şirket gezip cv bıraktığım her gün bir plazanın yollarını aşındırdığım iğrenç hayatı düşünemiyorum bile kabus gibi. öğrencilik iyidir abi iyi. millet işini yapar parasını alır sen de öğrenciliğini yapar bursunu alırsın, öğrenciliğini iyi yaparsan masterı burslu doktorayı maaşlı geçirirsin geçinip gidersin. öğrenciliğini kötü yaptıysan da tıpkı işini kötü yapan çalışan gibi sürünürsün.
bunun tek alternatifi sanat uğraşıdır ki o da çağımızda ve ülkemizde mcdonalds a doğru bir kariyer çizmenizi sağlıyor maalesef.
