işsizliğin en güzelidir. keşke işsizlik hep bu kadar güzel olsa dedirtir.
bir babanın kendi için değersiz olan kağıt parçalarını kendine vermesiyle geçinirler. hem işsiz öğrenci mutlu olur, hem de baba .oğlunun geleceğini kurmak için çabaladığını görür ve verdiği para çok da umurunda değildir, o aç kalmasın varsın benim cebimde beş kuruş olmasın. ve o çocuk bir 30 yıl sonra kendi evladı için aynısı yapar.
