genelde birşey bilmezler. sorulan soruyu cevaplamak için telefona sarılıp herşeyi bildiğini düşündükleri birine sorarlar. telefondan gelen direktiflere göre hayır öyle olmuyor yada şöyle yapacaksınız diye bize sanki kendileri çok bok biliyormuş gibi cevap verirler.
geçici mezuniyet belgesi almam gerekiyordu. başka bir şehirde olduğumdan dolayı, öğrenci işlerini arayıp belgeyi adresime yollayıp yollayamayacaklarını soracaktım.
v: verminaard öiö: öğrenci işlerindeki öküz
v: merhaba, geçici mezuniyet belgesini adrese gönderebiliyor musunuz acaba, acil almam lazım da.
öiö: yokh öyle.
çat..dıııııııttt.
v: ...
sormak istediğim tek soru, annen mi inekti, yoksa baban mı boğaydı.
üniversitelerin öğrenci işleri adı altında görev yapan departmanına sorulmak istenen -hatta günde 3 öğün üşenmeden yanlarına çıkıp sormak lazım- sorudur. Burada kimin ne iş yaptığı ve neye yaradığını hiç çözemedim, çözemem de. Suratsız, sevimsiz ve ukala tiplerin göt büyüttüğü bir yer olarak düşündüm burayı hep. Sanki üniversite sınavına girip orada okumaya hak kazananlar onlar. Öğrenciden hiçbir farkları yok. Gerçi öğrenci yarrak gibidir, okşadıkça kalkar. Bunlar 40 yıl okşansa kalkmaz. O kadar ruhsuzlar.
