bizzat yaşanmıştır.
bir hafta sonu arkadaşımın abisinin kaldığı öğrenci evinde geçen olay;
-oo beyler hoşgeldiniz
+lan amk eve adam mı getirdin?
/hee yemeğe geldiler
+lan bize yok yiyecek sen adam mı getirdin!?
/sofrada bereket vardır dostum yeter evelallah
-ya bırakın tartışmayı şimdi kimde para var?
ben: ben de yok valla
+bak delirtmeyin adamı ne yapacaz yemek falan?
ben: toplu intihar yapalım
o gün utancımdan yerin dibindeydim
garibanlığın dibine vurmuş dialoglardır. ben şanslıydım o dönemde aynı zamanda çalıştığım için rahatım iyiydi.
-kardeşim getir şu ütüyü getir lan.
-olum dur dur ya ! yumurtanın beyazı pişmeedi daha.
-lan olum gömleği ütülücem hadi diyorum sana.
-olum moda şimdi lan ütüsüz gömlek lütfen ya dur iki dakka !
-senin ebeni gerçekten sevmiyorum gerçekten.
-lan yürü git bir gömleğine soktuğum.
eşinin tayini doğuya çıkınca istanbul'da yalnız kalan öğrenci ablam n, bir öğrenci akrabamız r'yi yanına alıp onunla kalmaya başladı. ve ben de gelip gidiyorum eve. geçen gün karnım acıkmıştı gece gece. kalkıp ekmek arası domates peynir yaptım yedim. mutfakla oturma odası bir. geçiş yeri var 1 metre kadar, oraya biraz peynir döktüğümü farkettim. akabinde de oturmaya devam ediyorum olduğum koltukta. bizim r mutfağa geçti, geri gelirken de peynirleri görmüş:
r- ya kim döktü bu peynirleri üzerine basıyoruz?
ben- e basma üstünden atla r.
(diğer yandan da ablam "gnr dökmüştür kim dökecek" demekte arkadan gelen bir sesle)
r- ne??! ne diyo bu n abla ya?
n- bırak şu manyağı bee
ben- ne olmuş yani iki peynir döktüysek, basmayın siz de toplarız bir ara alala ya.
edito: amma da peynirlerin haysiyetini düşünen varmış ha. sevgiler seoviler.
+bilader çok canım sıkıldı gezek mi napak
-nereyi gezecez olum zaten bir cadde var ilçede yüzüncü kez gezdik.
+eee napacaz şimdi lan biz
-gel mehmetlere gidek belki muhabbet döner.
+iyi madem haydi.
(Mehmetlere gidilir ve evde on kişi vardır içerisi adeta at kokuyordur siyasetin dibine vurulur devlet kurup devlet yıkılır)
Sonuç:müthiş bir baş ağrısı eve gitmeye çalışırken kafanın 1 milyon olması size kalır. Benim hikayem bu.
