bir çocukluk klasiğidir. tanım yapma ihtiyacı olaraktan: öğle ezanına mütakiben iftar yapılmasıdır.
çocukluğunda tam gün orucunu tutmuş olanlar vardır onlara elbette ki lafımız yok ve takdir etmekteyiz. fakat çoğu kişi yaşamıştır bu yarım oruç muhabbetini. hey gidi günler.
oruç tutmak gerçekten sabır gerektiren bir görev ve küçücük çocukların bünyesi insan bünyesine göre daha zayıf olduğu için çocukları oruca alıştırmak için genelde aileler bu yöntemi uygularlardı ve kesinlikle ilerisi için faydalı bir uygulamadır. *
şu diyalog hiç aklımdan çıkmaz:
- anane çok acıktım ben iftara kaç saat kaldı?
+ bekle guzum azcık öğle ezanı okuncek şimdi...
sabah ezanıyla başlayıp öğle ezanıyla son bulan bi süreçte vücuda herhangi bir yiyecek veya içeceğin girmeme durumudur.
asıl olması gereken akşam ezanına kadar devam edenidir fakat çocukların dayanamayacağı düşünülerek gelecek yıllara yatırım amaçlı teşvik orucudur.
