sabah uyanma saatıne gore zamanı degısen yemektır. ogle yemegı ınsanı aksama kadar ayakta tutar. bu nedenle aksatılmamalıdır. ogle yemegı kuvvetlı olursa aksam sadece meyve ıle gecırılebılır.
iş yerinde, çoğunluğa uymayıp çıkmazsanız kendinize vakit ayırabileceğiniz ve her zaman yoğun gördüğünüz mekanda kafa dinleyebileceğiniz, müzik eşliğinde huzur bulabileceğiniz zaman aralığı.
bu nasıl bi yönlendirmedir, bu nasıl bir anlayıştır. (bkz: pencereden kafasını uzatip bakan merakli güvercin)başlığına tıklıyorum, aa bi bakmışım öğle yemeği başlığındayım. hayır bağlantıyı da bulamadım, seviyem yetmedi.* modumu öpüyorum.
evdeysen bir önemi olmayan, ofiste ise can olan öğündür efendim. günün geri kalan kısmına yenilenmiş dönme yoludur. modern işletmecilik anlayışının olmazsa olmazıdır.
çoğu zaman sabırsızlıkla beklenen öğündür kendileri. kahvaltı düzgünce yapılamamış, mutfaktan da annenizin yaptığı yemeklerin güzel kokuları yayılmaya başlamıştır. işte o an dayanılmaz gelmeye başlar yiyememek ve beklemek.
çok piç bırakılır. olsa da olur olmasa da olurdur. sabah kalkarsın mükellef bi kahvaltı edersin. çünkü günün ilk öğünü önemlidir. ama öğlen işin olur ya da acıkmazsın ya da amaan akşama doğru yerim dersin ve öğle yemeğini atlarsın. ya da atıştırarak geçirirsin. işte böyle piç böyle önemsizdir öğle yemeği. şimdi yersem akşam yiyemem der geçersin öğleni. ona da yazık değil mi? o ki kendini hazırlar insanlar yemek yicek der mutlu olucaklar falan ama yoook illa hızlı geçeceksin öğleni di mi?
üzülüyorum öğle yemeğine.
üniversiteye gezmek için gelen veledlerin tüm yemekhaneyi silip supurup gitmeleri sonucu sadece pilav ve irmik tatlısı yediğim yemek.aminiza koyim sizin açim allahsizlar.
Günden güne sıkıntı veren öğün. Onsuz yenilen hiçbir ogunden tad alamıyorum sozluk. Dahası batiyo her lokma. Kardesim için hissederdim bu duyguyu. Şimdi yoldasim icin. Onun karni doysun, lezzetle yasasin da ben ancak o vakit yediğim yemekten keyif alırım. Ahh sozluk ahh bilmedigin ne çok şey var bilemezsin.
