Vaktiyle görüştüğüm bir kız vardı, uzunca arkadaş ortamında eğlenilen akşam iki çift halinde eve gidilen ve malum hadiselere girişilen bir ortamda tam da zurnanın son deliğinde, bu cümle döküldü dudaklarından.
Kalakaldım. Keyfim yarım kaldığından değil. Tercihinden dolayı özür dilemesinden dolayı. Hayat görüşü olan bir konunun benim keyfimi kaçırmasından rahatsız oluşundan.
bunun adı naiflik mi, ataerkillik karşısındaki ezilmişlik mi, istemek ama yapamamak mı çözemedim.
Kendisinin tercihine saygı duyduğumu sorun olmadığını söyledim. Sarılarak uyuduk. Sonra ne o ısrarcı oldu ne de ben aradım.
Peki sonunun gelmeyeceğini nile bile oraya kadar neden geldi? Sonra ne hisetti? Özrü samimi miydi? Motivasyonu neydi?
mizah yapıyoruz işte, olabilecek bir hadise. evet.
ulan aq zorla konuşturuyorsunuz insanı her bu işe girişmeyenleri tipsiz, asosyal, abazan falan mı zannediyorsunuz aptallar.
namusu iki paralık olan insanların pek de idrak edebileceğini düşünmüyorum ya neyse,
buraya ben böyle yakışıklıyım, böyle zekiyim yazmam gerekmiyor gerçek hayatta öyle olmam yeter çünkü.
bakire imajı oluşturan ve ona kızan cinsler aynı. erkeklerdir! bizler hem kadınlara namusun kadınlık zarında olduğunu öğretmişiz hemde her türlü pozisyonda ilişkiye girip vajinal ilişki yaşanmadığında bunun cahillik olduğunu savunuruz.
insanlar, kendilerini yok etmek için yaratılmış tek varlık olabilir.
