biri yanındakiyle sevmediği bir başkası hakkında konuşurken, yaptığı kötülükleri, hataları anlatırken; onu seven diğerinin tüm bu sayılanları reddedemeyip bir çeşit savunma iması içeren ifade.
-karısını 14 yerden bıçaklamış, çocuklarını da tek tek boğrarak öldürmüş.
-evet olabilir ama özünde gerçekten iyi bir insan.
+kız varya ebru nasıl bir insanmıs ta tanıyamamısız.
-yaa, nasılmıs canım?
+benden aldığını sana, senden aldığını bana. laf tasıyormus ayol !
-aman evlerden ırak.
+bu da değil evde çocuklara bakmıyormuş,kocasını mutlu edemiyormuş, temiz değilmiş, estetikli güzelmiş,
bizi beğenmiyormuş, mahalleyi birbirine katmış, bakkalla manavla oynaşmış ...
-yapma belma özünde iyi bir insan çocukluğunda yeterince anne şevkati görememiştir, aslında melek gibidir o .
+mahallenin bakkalından, manavından ve senden gördüğü şevkat yeterde artar bile ona .
özü iyiymiş . öz mü kalmış kadında, içi boşalmış resmen insanlıktan eser yok .
Kişi Hakkında dedikodunun dibine vurulduğu ve dedikodunun bittiğini işaret eden cümledir.
- öyle yapmış böyle yapmış
+ eskiden beri aynı hep şöyle biri oldu böyle biri oldu
- ....
+ ....
- ama aslında özünde iyi bir insan
+ aaa allah var özünde iyi bir insan hakkını yememek lazım.