özsaygıyı saygıdan ayıran kuralın temelinde yatan düşünce statik hesapların olmayışıdır ki özsaygı da toplum yoktur, kişi/durum/olgu üçlemesi vardır, makbulu de kişiye göre değişir.
Kişinin kendisindeki artıları(çalışkan,yardımsever,cömertlik) görmesi;eksileri(narsist,kendini beğenmiş) kabullenmesidir.
Kendi adıma konuşacak olursam çok okurum,araştırırım,iyi niyetliyim;ama çok çekingenim,pek girişken değilim.
Her insanda olması gereken fakat çoğu insanda olmayan olgu.
Başkalarının kararlarına kendinizinkinden daha çok saygı duyuyorsanız. Sürekli bir yönlendirilmeye bir lidere ihtiyaç duyuyorsanız. Başkalarının gözüne girmek için kendinizi küçük düşürecek işleri yapıyorsanız kendinize saygınız yok demektir.
Karşıdan beklediğiniz herşeyi önce kendinize göstermelisiniz. Yani kendinize, fikirlerinize, özününüze saygı duymadıkca, saygı görmeyi bekleyemezsiniz. Özsaygı kendini bilmekle başlar.
kazanması da kaybetmesi de büyük ve sancılı bir sürecin takipçisidir. varken kendini iyi hissedersin lâkin yok edildiğinde bütün derin etinden ve bütün etin kemiklerinden sıyrılır bir anda. daha ne oldum demeden de kendini bir çöplüğün dibinde ezik büzük bulursun. çöp arabası bile diğer çöplere karıştırmaz çöğlüğünü...
