bütün yargıları, saptamaları, çıkarımları, teorileri hatta tanımları içine alan koca bir evrendir öznellik.
insanın doğası gereği ve doğanın varoluşu neticesinde hiçbir şey nesnel olarak kalamamaktadır.
içinde dışındakinden daha fazla kıvrımı ve bilinmezi barındıran insan beyni/beyinleri zaman zaman ortak müştereklerde buluşabilmiş olsa da ekseriyetle ortak doğrular bulmakta oldukça zorlanmış hatta inatla ters yönlere gitmeyi tercih etmiştir doğal olarak.
bütün bilgiler ve kavramlar beynin ego merkezi sayesinde kendi doğrularıyla eşleştirilmiş ve dudaklardan hep birer öznel yargı olarak dökülmüştür.
örneğin "türkiye cumhuriyetle yönetilir" cümlesi görünüşte nesneldir.zira herkesin üzerinde anlaştığı ve kitapların o şekilde buyurduğu bir bilgidir.
ama birisi çıkar da şunu derse "cumhuriyet halkın egemenliğinin esas kılındığı bir rejimdir türkiyede ise böyle bir egmenlikten bahsedilemez."
buyur burdan yak.ne diyecen adama hiçbir şey diyemezsin.
insanoğlunun hiçbir konuda uzlaşı sağlayamaması kazanılan deneyimler neticesinde öğretilen/öğrenilen her bilginin öznel olduğunu nesnelliğin yanından bile geçmediğinin en güzel kanıtıdır.*
