uzakta veya yakınında farketmez bir insana daha da yakın olma isteğinin, artık dışarı çıkabilmek için kelimelere döküp dökebileceği en yalın isyandır.
bir de özleyecek bir şeyi kalmayan insanlar var. fakat aslında bu insanlar da, belki diğerlerinden daha büyük, bir özlemle kavrulurlar. özleyecek bir şeylerinin, birilerinin olmasını isterler o insanları özleyebilmeyi isterler. özlem duygusuna özlem duyarlar.
ben de bir şeyleri özlüyorum ya neyi özlediğimi bilemiyorum. ama bu özlemi yıllardır sırtımda taşıdığımı da biliyorum. bu yüzden yorgunum ve özlüyorum.
bu sarılmak ve kaburga olayından zamanında çok romantik bir cümle kurmuştum ama hatırlamıyorum şu an. entry'yi okuyunca aklıma geldi bak şimdi. neyse, daha fazla saçmalamayım. iyi günler.
özlenen tanınmıyorsa daha bi beter durum. gelecek bir gün ümidiyle mide'de yetiştirilen kelebeklerin teker teker intihar edişini bünyede hissetmektir özlemek.
Karnemi alıp tatilde yanına gidip bu serzenişine son vereceğim yazarın duygularının dışavurumu. Ben de seni çok özledim bitanem. Duygularıma tercüman olmuşsun adeta, seni özlüyorum ulan.
