berbat bir ruh halidir. kafani yastigina koydugunda , onun gozleri geliverir gozlerinin onune. ve sonra kendisi olusuverir birden karsinda. seyredersin hayalini uzun uzun ve ozledigini hissedersin. dalar gidersin gecmise hayallere. sonra birsey olur araya birseyler karisir ve der ki: ulan sen otur dusun onu. o kim bilir simdi nerelerde kimlerle. mal herif. iste o an derin bir boslukta aheste aheste ucarken bir anda yere cakilmak gibidir. aci gercek suratina carpar kendine gelirsin. aptalligini anlarsin. cunku sen hala onun hayaliyle yasarken o seni s.kine bile takmiyordur. agirina gider bu durum. sonra kalkar bi sigara yakarsin. sonra otur sabaha kadar aq. skerim boyle hayati ya.
normal bir durumdur. giden o ise ve sizinde eliniz kolunuz baglıysa, özlersiniz. gecelerce karın agrısından uyuyamazsınız, sızıp kalmadan evvel onu düşünür, uyurken onu uyursunuz sabahsa ona kalkarsınız güneşinizi o diye belirlemişsinizdir. bir süre sonra tükenirsiniz. sadece özlemekten yorulursunuz, sonra özlemeyi de tüketirsiniz.. gece uyursunuz, sabah kalkarsınız sonra. bir tarafınız ise boşluktur. kötü. çok kötü. bir boşluk. kocaman ve karanlık. boşluk işte. ******
dünyanın meşgalelerinden sıyrıldığın, kendin olduğun her anda gündeminin ilk sırasına oturur. 'nasıldır? neler yapıyordur?' diye düşünürsün. bunları düşünürken o da beni düşünüyor mudur sorusunu kendine sormazsın. çünkü sen sevileyim diye sevenlerden değilsindir.
hayatın en garip halidir. özlersin delicesine. hatta sırf onu özlediğin için 2 gün için -ki yarısı yolda geçti- kalkıp gidersin yanına. sebep onu özlemendir ne aileni ne de başkasını sadece onu. bir kuru gülümseme, sahte bir öpücükle idare edersin. mutlu olursun ama aslında bilirsin her gece uykularını bölüp onu düşündüğün her gecede o sadece uyumuştur. sen rüyalarını dahi ona ayırırsın. özlenmeden özlemek işte böyle bir şey "aşkın aslı" belki de.
"Biliyor musun, ben sana kavuşmayı değil, sana kavuşmayı düşlemeyi sevdim... Bu yüzden de ben senin bu düşleri kanattığın satırlarından geldim sevgili, bu düşleri delik deşik yaptığın satırlarından...Adı hep özlem kalacak bu karşılıksız özlemin, Özlemek tek çaresi olacak sensizliğin..." kim... nerden bilebilir özlenmediğini...
