Ben pes 13 ün yeni çıktığı, hevesli hevesli oynadığım zamanları özlüyorum be sözlük. Abimle oynardık geceleri işten geldiğinde. Kafası güzel olurdu ama piç çok iyi oynadığından gözleri yarım açıkken bile başa baş mücadele ediyordu ve çoğu zaman beni yeniyordu. O zamanlar ailemiz biraz daha birdi be. Hani çok olmasa da biraz huzur vardı. arada sırada aynı sofrada hep beraber yemek yerdik. Gelenimiz, gidenimiz olurdu güzel, neşeli günlerdi. Yamulmuyorsam suriyeli sorunu da yoktu. Keşke 2012-2013 yıllarına geri dönebilsem.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1924078/+
Babam bana iş çıkışı getirirdi. Dört gözle eve gelmesini beklerdim ve ceplerini arardım. Her zaman bir tane olurdu.
Nerden aklıma geldi bilmiyorum ama o zamanı özlediğim kesin.
Banyodan çıktığımda saçımdan akan suları sobaya damlatarak çıkan baloncukları izlerken Bi yandan da arada saçımı gürül gürül yanan sobaya deydirip çıkan sesle kendime ekşın yaptığım zamanlar. Bi 10 sene öncesi heralde..
Eskiden küçüklüğümü asla özlemem derdim(artik asla, asla dememeye çalışıyorum). Bu sabah uyandığımda hava basık ve kasvetliydi. Birazda üşümüştüm.
Hiç alakasiz aklıma sabah üşüyerek uyanip zorla o yorganın altından çıkıp önlük giydiğim zamanlar geldi. Sonra akşamüzeri yine buz gibi havada koşa koşa sicacik yatağima geldiğim.
Şimdi de ayni durumu yaşiyorum ama ne bileyim bi an özledim. Annemi de özledim. Istanbul u da.
Elimizdeki kitaptan sırayla, gelişigüzel bölümler seçip okuduğumuz ardından burada anlatılanı yorumladığımız, kimi zaman ters düşüp tartıştığımız kimi zaman uzlaştığımız o güzel iki arkadaş olduğumuz zamanları özlüyorum en çok. Bir daha asla böyle bir arkadaşa sahip olamayacak olmanın ağırlığını yaşıyorum yüreğimde.
