bugün

Bazen özlediğinizi düşman olursunuz.Garip bir duygu.
insanız işte. Ne yaşarsak yaşayalım kötü de olsa iyi de olsa özleriz bir şekilde. Yeri gelir kapımızın önündeki kediyi özleriz. Bazen köşe başında oturan teyzeyi özleriz. En kötüsü de o zamandaki mutluluğumuzu özleriz. Kendimizi özleriz. Şuan nefret ettiğimiz ne varsa gün gelir onu da özleriz.
Olmayan duygudur.

Yersizdir. Sebepsizdir. Amaçsızdır.

Ergenlerin duygusudur.
özlemin azı çoğu olmaz, ağırdır işte! -nazım hikmet.
Ozlem bir nevi sadakat göstergesidir. Insan sever ki özler özler ki sever.
Özlemek, ne derin bir duygu böyle
Özlemek, ne uzun bir mesafe.
Bazen bir sigara dumanına sığdırabilmektir aşkını.
sen hiç, birini özlemeyi özledin mi ? ben özledim...
gercekten birini ozlemeyi ozlemisim ben de, simdi fark ettim.
en insani duygu özlemektir. içinde kötülük pislik olan biri bile bir şeyleri mutlaka özler. iyi yada kötü bir şekilde olur bu ama mutlaka özler.

ve özlemek deyince aklıma ezginin günlüğü şarkısı olan eksik bir şey mi var geliyor. her şey tam sanıyorsun ama bir yerlerde saklanmış olan özlem ortaya çıkıyor. ve derin özlemler o kadar rahat söylenmiyor. yatağımds öksürürken yine yaşıyorum bu duyguyu özlüyorum.
özlemek şudur: yanında olmasını istediğin biri vardır ama elinden gelen birşey yoktur. o derin mesafede geçer zamanın.
Hayaliyle avunmaktir belki. Hala onu dusundugunuzde bir huzurun bedeninizi ve ruhunuzu kaplamasi... Yillar gecse de duygular taze kalabiliyor. Saplanti ya da hastalik degil, sadece ozlemek. Aslinda belki de gecmisi ve ona hissettiginiz o duygulari ozlemek, bilmiyorum.
Ne garip şey şu özlemek ...ölüyorum sanıyorsun ama ölmüyorsun,yasayamıyorsun da...
insan değil alışkanlıklar, yaşanmışlıklar, rutinler özlenir aslında.

genelde yanlış yorumlanıyor.

aşk dediğiniz şey biraz yaşanmışlık, biraz da alışkanlıktan ibaret.

-ha romantizminizi yapın siz yine de.

ona lafımız yok.
görsel

Arif’in zulasından patlatılan mısralarla dile geliyor tüm özlem kokan karanfiller.

Sonra bir yağmur ve bir kar yağdı ardı sıra kesilmeyen uçurumun eşliğindeki manzaraya.

Gökyüzü sen kadar güzel koktu, bulutlu bir günde yağmur damlalarının toprak kokusuna şahit olduğu gibi.

Özlemek özlemek... tek taraflı bir sözleşmenin yırtık sayfalarını andırıyor.
Yalnız kalmaktır özlemek.
En insani duygulardan biri.

Sormuşlar şaire:

- hayatta en büyük yokluk nedir?
Diye. Şair acıyla gülümsemiş.
-varlığına alıştığınız bir insanın yokluğudur. Demiş.

Özlem, en sade ve naif ancak böyle anlatılır zannımca.
Beni sevdigini soyleyeni coook ozledim.
Özün baska bir öze ihtiyaç duyduğu insani duygunun ozleme dönüştüğü fiildir.
Beni sevdigini soyleyeni coook ozledim.Gercekmiydi soyledigi yalan oldugu bugun olmayisi ozledim.
Özellikle gece yarısından sonra kalbe hücum ederse gözyaşlarını akabinde getiren ruhsal bir çöküntü hissi verir. En vefalı duygulardan birisidir.
Velhasıl baktığın yerde göremezsin ya görmek istediğini... gözlerin arar, arıyor.
ince bir sızı gibidir, can yakar.

Ulaşılabilecek kadar yakınsa ne alâ.
Ama ya çok ama çoook uzaklardaysa...
işte o en fenası.
Özlemek bazen insanı olgunlaştırır bazen de kendi iç benliğine götürür. Özlem duygusu kavuşunca daha da perçinler mutluluğu. Sudan çıkmış balığın suyun kıymetini anlaması misali. Güzeldir.
Bir süre sonra özleminize karşı körelmenize sebep olur.