kırmızı çilek kadar tatlı seni özleyeni özlemek, mor patlıcan kadar acı senden haber bile olmayanı özlemek, mavi deniz kadar sonsuz özlem, asırlık çınar yeşili sıla özlemi...
Özlemek. Aslında özlemek sınır gibidir bir durumu bitirip yeni bir başlangıç çizgisidir hiçbir tarafa ait olmadan renkler arası sınırdır beyaz olmasığı gibi siyah da değildir.
Gridir o gri.Özlemek arada kalmaktır ne yapacagını bilememektir.Gride öledir.Ne yapıcana bilemez siyah ve beyaz gibi iki zıt sey arasında sıkışıp kalmıstır.
Mavi umudun rengidir, öyle kabul edilir yani. Deniz ya da gökyüzü gibi sonsuz olduğu için. Özlemin rengi ise çamur-balçık rengidir. Yosun yeşiline kaçan bozuk kahverengi. Her seferinde nefesime yapışan, huzur bozan bir renk.
